Déclinaison / Conjugueur latin
inquĭnor - Diathèse passive
(inquĭno, inquĭnas, inquinavi, inquĭnāre, inquinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inquĭnor |
| II sing. | inquĭnāris, inquĭnāre |
| III sing. | inquĭnātur |
| I plur. | inquĭnāmur |
| II plur. | inquĭnamĭni |
| III plur. | inquĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inquĭnābar |
| II sing. | inquĭnabāris, inquĭnabāre |
| III sing. | inquĭnabātur |
| I plur. | inquĭnabāmur |
| II plur. | inquĭnabamĭni |
| III plur. | inquĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inquĭnābor |
| II sing. | inquĭnabĕris, inquĭnabĕre |
| III sing. | inquĭnabĭtur |
| I plur. | inquĭnabĭmur |
| II plur. | inquĭnabimĭni |
| III plur. | inquĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inquinatus, a, um sum |
| II sing. | inquinatus, a, um es |
| III sing. | inquinatus, a, um est |
| I plur. | inquinati, ae, a sumus |
| II plur. | inquinati, ae, a estis |
| III plur. | inquinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inquinatus, a, um eram |
| II sing. | inquinatus, a, um eras |
| III sing. | inquinatus, a, um erat |
| I plur. | inquinati, ae, a eramus |
| II plur. | inquinati, ae, a eratis |
| III plur. | inquinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inquinatus, a, um ero |
| II sing. | inquinatus, a, um eris |
| III sing. | inquinatus, a, um erit |
| I plur. | inquinati, ae, a erimus |
| II plur. | inquinati, ae, a eritis |
| III plur. | inquinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inquĭner |
| II sing. | inquĭnēris, inquĭnēre |
| III sing. | inquĭnētur |
| I plur. | inquĭnēmur |
| II plur. | inquĭnemĭni |
| III plur. | inquĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inquĭnārer |
| II sing. | inquĭnarēris, inquĭnarēre |
| III sing. | inquĭnarētur |
| I plur. | inquĭnarēmur |
| II plur. | inquĭnaremĭni |
| III plur. | inquĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inquinatus, a, um sim |
| II sing. | inquinatus, a, um sis |
| III sing. | inquinatus, a, um sit |
| I plur. | inquinati, ae, a simus |
| II plur. | inquinati, ae, a sitis |
| III plur. | inquinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inquinatus, a, um essem |
| II sing. | inquinatus, a, um esses |
| III sing. | inquinatus, a, um esset |
| I plur. | inquinati, ae, a essemus |
| II plur. | inquinati, ae, a essetis |
| III plur. | inquinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inquĭnāre |
| II plur. | inquĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inquĭnātor |
| III sing. | inquĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | inquĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inquinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inquĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inquinatus, a, um esse |
| Plurale: | inquinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| inquinatum esse |
| GERUNDIVO |
| inquĭnandus, a, um | |