Déclinaison / Conjugueur latin
inquīror - Diathèse passive
(inquīro, inquīris, inquisii, inquīrĕre, inquisitum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inquīror |
| II sing. | inquīrĕris, inquīrĕre |
| III sing. | inquīrĭtur |
| I plur. | inquīrĭmur |
| II plur. | inquīrimĭni |
| III plur. | inquīruntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inquīrēbar |
| II sing. | inquīrebāris, inquīrebāre |
| III sing. | inquīrebātur |
| I plur. | inquīrebāmur |
| II plur. | inquīrebamĭni |
| III plur. | inquīrebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inquīrar |
| II sing. | inquīrēris, inquīrēre |
| III sing. | inquīrētur |
| I plur. | inquīrēmur |
| II plur. | inquīremĭni |
| III plur. | inquīrentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inquisitus, a, um sum |
| II sing. | inquisitus, a, um es |
| III sing. | inquisitus, a, um est |
| I plur. | inquisiti, ae, a sumus |
| II plur. | inquisiti, ae, a estis |
| III plur. | inquisiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inquisitus, a, um eram |
| II sing. | inquisitus, a, um eras |
| III sing. | inquisitus, a, um erat |
| I plur. | inquisiti, ae, a eramus |
| II plur. | inquisiti, ae, a eratis |
| III plur. | inquisiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inquisitus, a, um ero |
| II sing. | inquisitus, a, um eris |
| III sing. | inquisitus, a, um erit |
| I plur. | inquisiti, ae, a erimus |
| II plur. | inquisiti, ae, a eritis |
| III plur. | inquisiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inquīrar |
| II sing. | inquīrāris, inquīrāre |
| III sing. | inquīrātur |
| I plur. | inquīrāmur |
| II plur. | inquīramĭni |
| III plur. | inquīrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inquīrĕrer |
| II sing. | inquīrerēris, inquīrerēre |
| III sing. | inquīrerētur |
| I plur. | inquīrerēmur |
| II plur. | inquīreremĭni |
| III plur. | inquīrerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inquisitus, a, um sim |
| II sing. | inquisitus, a, um sis |
| III sing. | inquisitus, a, um sit |
| I plur. | inquisiti, ae, a simus |
| II plur. | inquisiti, ae, a sitis |
| III plur. | inquisiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inquisitus, a, um essem |
| II sing. | inquisitus, a, um esses |
| III sing. | inquisitus, a, um esset |
| I plur. | inquisiti, ae, a essemus |
| II plur. | inquisiti, ae, a essetis |
| III plur. | inquisiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inquīrĕre |
| II plur. | inquīrĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | inquīrĭtor |
| III sing. | inquīrĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | inquīruntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inquisitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inquīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inquisitus, a, um esse |
| Plurale: | inquisiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| inquisitum esse |
| GERUNDIVO |
| inquīrendus, a, um |
| SUPIN |
| inquisitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INQUIROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|