Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inrequietus |
| Gen. | inrequieti |
| Dat. | inrequieto |
| Acc. | inrequietum |
| Abl. | inrequieto |
| Voc. | inrequiete |
| PLURIEL |
| Nom. | inrequieti |
| Gen. | inrequietōrum |
| Dat. | inrequietis |
| Acc. | inrequietos |
| Abl. | inrequietis |
| Voc. | inrequieti |
| SINGULIER |
| Nom. | inrequietă |
| Gen. | inrequietae |
| Dat. | inrequietae |
| Acc. | inrequietam |
| Abl. | inrequietā |
| Voc. | inrequietă |
| PLURIEL |
| Nom. | inrequietae |
| Gen. | inrequietārum |
| Dat. | inrequietis |
| Acc. | inrequietas |
| Abl. | inrequietis |
| Voc. | inrequietae |
| SINGULIER |
| Nom. | inrequietum |
| Gen. | inrequieti |
| Dat. | inrequieto |
| Acc. | inrequietum |
| Abl. | inrequieto |
| Voc. | inrequietum |
| PLURIEL |
| Nom. | inrequieta |
| Gen. | inrequietōrum |
| Dat. | inrequietis |
| Acc. | inrequieta |
| Abl. | inrequietis | |