Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inritabilis |
| Gen. | inritabilis |
| Dat. | inritabili |
| Acc. | inritabilem |
| Abl. | inritabili |
| Voc. | inritabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inritabiles |
| Gen. | inritabilĭum |
| Dat. | inritabilĭbus |
| Acc. | inritabiles |
| Abl. | inritabilĭbus |
| Voc. | inritabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inritabilis |
| Gen. | inritabilis |
| Dat. | inritabili |
| Acc. | inritabilem |
| Abl. | inritabili |
| Voc. | inritabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inritabiles |
| Gen. | inritabilĭum |
| Dat. | inritabilĭbus |
| Acc. | inritabiles |
| Abl. | inritabilĭbus |
| Voc. | inritabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inritabile |
| Gen. | inritabilis |
| Dat. | inritabili |
| Acc. | inritabile |
| Abl. | inritabili |
| Voc. | inritabile |
| PLURIEL |
| Nom. | inritabilĭa |
| Gen. | inritabilĭum |
| Dat. | inritabilĭbus |
| Acc. | inritabilĭa |
| Abl. | inritabilĭbus | |