Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | inrīto |
| II sing. | inrītas |
| III sing. | inrītat |
| I plur. | inrītāmus |
| II plur. | inrītātis |
| III plur. | inrītant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrītābam |
| II sing. | inrītābas |
| III sing. | inrītābat |
| I plur. | inrītabāmus |
| II plur. | inrītabātis |
| III plur. | inrītābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inrītābo |
| II sing. | inrītābis |
| III sing. | inrītābit |
| I plur. | inrītabĭmus |
| II plur. | inrītabĭtis |
| III plur. | inrītābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inritavi |
| II sing. | inritavisti |
| III sing. | inritavit |
| I plur. | inritavĭmus |
| II plur. | inritavistis |
| III plur. | inritavērunt, inritavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inritavĕram |
| II sing. | inritavĕras |
| III sing. | inritavĕrat |
| I plur. | inritaverāmus |
| II plur. | inritaverātis |
| III plur. | inritavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inritavĕro |
| II sing. | inritavĕris |
| III sing. | inritavĕrit |
| I plur. | inritaverĭmus |
| II plur. | inritaverĭtis |
| III plur. | inritavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inrītem |
| II sing. | inrītes |
| III sing. | inrītet |
| I plur. | inrītēmus |
| II plur. | inrītētis |
| III plur. | inrītent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrītārem |
| II sing. | inrītāres |
| III sing. | inrītāret |
| I plur. | inrītarēmus |
| II plur. | inrītarētis |
| III plur. | inrītārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inritavĕrim |
| II sing. | inritavĕris |
| III sing. | inritavĕrit |
| I plur. | inritaverĭmus |
| II plur. | inritaverĭtis |
| III plur. | inritavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inritavissem |
| II sing. | inritavisses |
| III sing. | inritavisset |
| I plur. | inritavissēmus |
| II plur. | inritavissētis |
| III plur. | inritavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inrīta |
| II plur. | inrītāte |
| FUTUR |
| II sing. | inrītāto |
| III sing. | inrītāto |
| II plur. | inrītatōte |
| III plur. | inrītanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inrītans, antis |
| FUTUR |
| inritatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inrītāre |
| PARFAIT |
| inritavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inritatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inritatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inrītandi |
| Datif: | inrītando |
| Accusatif: | ad inrītandum |
| Ablatif: | inrītando |
| SUPIN |
| inritatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INRITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|