Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | inrŏgor |
| II sing. | inrŏgāris, inrŏgāre |
| III sing. | inrŏgātur |
| I plur. | inrŏgāmur |
| II plur. | inrŏgamĭni |
| III plur. | inrŏgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrŏgābar |
| II sing. | inrŏgabāris, inrŏgabāre |
| III sing. | inrŏgabātur |
| I plur. | inrŏgabāmur |
| II plur. | inrŏgabamĭni |
| III plur. | inrŏgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inrŏgābor |
| II sing. | inrŏgabĕris, inrŏgabĕre |
| III sing. | inrŏgabĭtur |
| I plur. | inrŏgabĭmur |
| II plur. | inrŏgabimĭni |
| III plur. | inrŏgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inrogatus, a, um sum |
| II sing. | inrogatus, a, um es |
| III sing. | inrogatus, a, um est |
| I plur. | inrogati, ae, a sumus |
| II plur. | inrogati, ae, a estis |
| III plur. | inrogati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inrogatus, a, um eram |
| II sing. | inrogatus, a, um eras |
| III sing. | inrogatus, a, um erat |
| I plur. | inrogati, ae, a eramus |
| II plur. | inrogati, ae, a eratis |
| III plur. | inrogati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inrogatus, a, um ero |
| II sing. | inrogatus, a, um eris |
| III sing. | inrogatus, a, um erit |
| I plur. | inrogati, ae, a erimus |
| II plur. | inrogati, ae, a eritis |
| III plur. | inrogati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inrŏger |
| II sing. | inrŏgēris, inrŏgēre |
| III sing. | inrŏgētur |
| I plur. | inrŏgēmur |
| II plur. | inrŏgemĭni |
| III plur. | inrŏgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrŏgārer |
| II sing. | inrŏgarēris, inrŏgarēre |
| III sing. | inrŏgarētur |
| I plur. | inrŏgarēmur |
| II plur. | inrŏgaremĭni |
| III plur. | inrŏgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inrogatus, a, um sim |
| II sing. | inrogatus, a, um sis |
| III sing. | inrogatus, a, um sit |
| I plur. | inrogati, ae, a simus |
| II plur. | inrogati, ae, a sitis |
| III plur. | inrogati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inrogatus, a, um essem |
| II sing. | inrogatus, a, um esses |
| III sing. | inrogatus, a, um esset |
| I plur. | inrogati, ae, a essemus |
| II plur. | inrogati, ae, a essetis |
| III plur. | inrogati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inrŏgāre |
| II plur. | inrŏgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inrŏgātor |
| III sing. | inrŏgātor |
| II plur. | |
| III plur. | inrŏgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inrogatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inrŏgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inrogatus, a, um esse |
| Plurale: | inrogati, ae, a esse |
| FUTUR |
| inrogatum esse |
| GERUNDIVO |
| inrŏgandus, a, um | |