Déclinaison / Conjugueur latin
inrōror - Diathèse passive
(inrōro, inrōras, inroravi, inrōrāre, inroratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inrōror |
| II sing. | inrōrāris, inrōrāre |
| III sing. | inrōrātur |
| I plur. | inrōrāmur |
| II plur. | inrōramĭni |
| III plur. | inrōrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrōrābar |
| II sing. | inrōrabāris, inrōrabāre |
| III sing. | inrōrabātur |
| I plur. | inrōrabāmur |
| II plur. | inrōrabamĭni |
| III plur. | inrōrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inrōrābor |
| II sing. | inrōrabĕris, inrōrabĕre |
| III sing. | inrōrabĭtur |
| I plur. | inrōrabĭmur |
| II plur. | inrōrabimĭni |
| III plur. | inrōrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inroratus, a, um sum |
| II sing. | inroratus, a, um es |
| III sing. | inroratus, a, um est |
| I plur. | inrorati, ae, a sumus |
| II plur. | inrorati, ae, a estis |
| III plur. | inrorati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inroratus, a, um eram |
| II sing. | inroratus, a, um eras |
| III sing. | inroratus, a, um erat |
| I plur. | inrorati, ae, a eramus |
| II plur. | inrorati, ae, a eratis |
| III plur. | inrorati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inroratus, a, um ero |
| II sing. | inroratus, a, um eris |
| III sing. | inroratus, a, um erit |
| I plur. | inrorati, ae, a erimus |
| II plur. | inrorati, ae, a eritis |
| III plur. | inrorati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inrōrer |
| II sing. | inrōrēris, inrōrēre |
| III sing. | inrōrētur |
| I plur. | inrōrēmur |
| II plur. | inrōremĭni |
| III plur. | inrōrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrōrārer |
| II sing. | inrōrarēris, inrōrarēre |
| III sing. | inrōrarētur |
| I plur. | inrōrarēmur |
| II plur. | inrōraremĭni |
| III plur. | inrōrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inroratus, a, um sim |
| II sing. | inroratus, a, um sis |
| III sing. | inroratus, a, um sit |
| I plur. | inrorati, ae, a simus |
| II plur. | inrorati, ae, a sitis |
| III plur. | inrorati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inroratus, a, um essem |
| II sing. | inroratus, a, um esses |
| III sing. | inroratus, a, um esset |
| I plur. | inrorati, ae, a essemus |
| II plur. | inrorati, ae, a essetis |
| III plur. | inrorati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inrōrāre |
| II plur. | inrōramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inrōrātor |
| III sing. | inrōrātor |
| II plur. | |
| III plur. | inrōrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inroratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inrōrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inroratus, a, um esse |
| Plurale: | inrorati, ae, a esse |
| FUTUR |
| inroratum esse |
| GERUNDIVO |
| inrōrandus, a, um |
| SUPIN |
| inroratu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INROROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|