Déclinaison / Conjugueur latin
insĭdĭor - Diathèse active
(insĭdĭor, insĭdĭāris, insĭdĭāri, insidiatus, insidiatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | insĭdĭor |
| II sing. | insĭdĭāris, insĭdĭāre |
| III sing. | insĭdĭātur |
| I plur. | insĭdĭāmur |
| II plur. | insĭdĭamĭni |
| III plur. | insĭdĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insĭdĭābar |
| II sing. | insĭdĭabāris, insĭdĭabāre |
| III sing. | insĭdĭabātur |
| I plur. | insĭdĭabāmus |
| II plur. | insĭdĭabamĭni |
| III plur. | insĭdĭantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insĭdĭābor |
| II sing. | insĭdĭabĕris, insĭdĭabĕre |
| III sing. | insĭdĭabĭtur |
| I plur. | insĭdĭabĭmur |
| II plur. | insĭdĭabimĭni |
| III plur. | insĭdĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | insidiatus, a, um sum |
| II sing. | insidiatus, a, um es |
| III sing. | insidiatus, a, um est |
| I plur. | insidiati, ae, a sumus |
| II plur. | insidiati, ae, a estis |
| III plur. | insidiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insidiatus, a, um eram |
| II sing. | insidiatus, a, um eras |
| III sing. | insidiatus, a, um erat |
| I plur. | insidiati, ae, a eramus |
| II plur. | insidiati, ae, a eratis |
| III plur. | insidiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | insidiatus, a, um ero |
| II sing. | insidiatus, a, um eris |
| III sing. | insidiatus, a, um erit |
| I plur. | insidiati, ae, a erimus |
| II plur. | insidiati, ae, a eritis |
| III plur. | insidiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | insĭdĭer |
| II sing. | insĭdĭēris, insĭdĭēre |
| III sing. | insĭdĭētur |
| I plur. | insĭdĭēmur |
| II plur. | insĭdĭemĭni |
| III plur. | insĭdĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insĭdĭārer |
| II sing. | insĭdĭarēris, insĭdĭarēre |
| III sing. | insĭdĭarētur |
| I plur. | insĭdĭāremur |
| II plur. | insĭdĭaremĭni |
| III plur. | insĭdĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | insidiatus, a, um sim |
| II sing. | insidiatus, a, um sis |
| III sing. | insidiatus, a, um sit |
| I plur. | insidiati, ae, a simus |
| II plur. | insidiati, ae, a sitis |
| III plur. | insidiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insidiatus, a, um essem |
| II sing. | insidiatus, a, um esses |
| III sing. | insidiatus, a, um esset |
| I plur. | insidiati, ae, a essemus |
| II plur. | insidiati, ae, a essetis |
| III plur. | insidiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insĭdĭāre |
| II plur. | insĭdĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | insĭdĭātor |
| III sing. | insĭdĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | insĭdĭantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| insĭdĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | insidiatus, a, um esse |
| Plurale: | insidiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | insidiatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | insidiatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| insĭdĭans, antis |
| FUTUR |
| insidiatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | insidiatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | insĭdĭandi |
| Datif: | insĭdĭando |
| Accusatif: | insĭdĭandum |
| Ablatif: | insĭdĭando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |