Déclinaison / Conjugueur latin
inspŭo - Diathèse active
(inspŭo, inspŭis, inspui, inspŭĕre, insputum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inspŭo |
| II sing. | inspŭis |
| III sing. | inspŭit |
| I plur. | inspŭĭmus |
| II plur. | inspŭĭtis |
| III plur. | inspŭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inspŭēbam |
| II sing. | inspŭēbas |
| III sing. | inspŭēbat |
| I plur. | inspŭebāmus |
| II plur. | inspŭebātis |
| III plur. | inspŭēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inspŭam |
| II sing. | inspŭes |
| III sing. | inspŭet |
| I plur. | inspŭēmus |
| II plur. | inspŭētis |
| III plur. | inspŭent |
| PARFAIT |
| I sing. | inspui |
| II sing. | inspuisti |
| III sing. | inspuit |
| I plur. | inspuĭmus |
| II plur. | inspuistis |
| III plur. | inspuērunt, inspuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inspuĕram |
| II sing. | inspuĕras |
| III sing. | inspuĕrat |
| I plur. | inspuerāmus |
| II plur. | inspuerātis |
| III plur. | inspuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inspuĕro |
| II sing. | inspuĕris |
| III sing. | inspuĕrit |
| I plur. | inspuerĭmus |
| II plur. | inspuerĭtis |
| III plur. | inspuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inspŭam |
| II sing. | inspŭas |
| III sing. | inspŭat |
| I plur. | inspŭāmus |
| II plur. | inspŭātis |
| III plur. | inspŭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inspŭĕrem |
| II sing. | inspŭĕres |
| III sing. | inspŭĕret |
| I plur. | inspŭerēmus |
| II plur. | inspŭerētis |
| III plur. | inspŭĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | inspuĕrim |
| II sing. | inspuĕris |
| III sing. | inspuĕrit |
| I plur. | inspuerĭmus |
| II plur. | inspuerĭtis |
| III plur. | inspuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inspuissem |
| II sing. | inspuisses |
| III sing. | inspuisset |
| I plur. | inspuissēmus |
| II plur. | inspuissētis |
| III plur. | inspuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inspŭĕ |
| II plur. | inspŭĭte |
| FUTUR |
| II sing. | inspŭĭto |
| III sing. | inspŭĭto |
| II plur. | inspŭitōte |
| III plur. | inspŭunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inspŭens, entis |
| FUTUR |
| insputūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inspŭĕre |
| PARFAIT |
| inspuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | insputūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | insputūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inspŭendi |
| Datif: | inspŭendo |
| Accusatif: | ad inspŭendum |
| Ablatif: | inspŭendo |
| SUPIN |
| insputum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSPUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|