Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | inspurco |
| II sing. | inspurcas |
| III sing. | inspurcat |
| I plur. | inspurcāmus |
| II plur. | inspurcātis |
| III plur. | inspurcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inspurcābam |
| II sing. | inspurcābas |
| III sing. | inspurcābat |
| I plur. | inspurcabāmus |
| II plur. | inspurcabātis |
| III plur. | inspurcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inspurcābo |
| II sing. | inspurcābis |
| III sing. | inspurcābit |
| I plur. | inspurcabĭmus |
| II plur. | inspurcabĭtis |
| III plur. | inspurcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inspurcavi |
| II sing. | inspurcavisti |
| III sing. | inspurcavit |
| I plur. | inspurcavĭmus |
| II plur. | inspurcavistis |
| III plur. | inspurcavērunt, inspurcavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inspurcavĕram |
| II sing. | inspurcavĕras |
| III sing. | inspurcavĕrat |
| I plur. | inspurcaverāmus |
| II plur. | inspurcaverātis |
| III plur. | inspurcavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inspurcavĕro |
| II sing. | inspurcavĕris |
| III sing. | inspurcavĕrit |
| I plur. | inspurcaverĭmus |
| II plur. | inspurcaverĭtis |
| III plur. | inspurcavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inspurcem |
| II sing. | inspurces |
| III sing. | inspurcet |
| I plur. | inspurcēmus |
| II plur. | inspurcētis |
| III plur. | inspurcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inspurcārem |
| II sing. | inspurcāres |
| III sing. | inspurcāret |
| I plur. | inspurcarēmus |
| II plur. | inspurcarētis |
| III plur. | inspurcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inspurcavĕrim |
| II sing. | inspurcavĕris |
| III sing. | inspurcavĕrit |
| I plur. | inspurcaverĭmus |
| II plur. | inspurcaverĭtis |
| III plur. | inspurcavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inspurcavissem |
| II sing. | inspurcavisses |
| III sing. | inspurcavisset |
| I plur. | inspurcavissēmus |
| II plur. | inspurcavissētis |
| III plur. | inspurcavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inspurca |
| II plur. | inspurcāte |
| FUTUR |
| II sing. | inspurcāto |
| III sing. | inspurcāto |
| II plur. | inspurcatōte |
| III plur. | inspurcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inspurcans, antis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inspurcāre |
| PARFAIT |
| inspurcavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inspurcandi |
| Datif: | inspurcando |
| Accusatif: | ad inspurcandum |
| Ablatif: | inspurcando |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSPURCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|