Déclinaison / Conjugueur latin
instĭmŭlo - Diathèse active
(instĭmŭlo, instĭmŭlas, instimulavi, instĭmŭlāre, instimulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | instĭmŭlo |
| II sing. | instĭmŭlas |
| III sing. | instĭmŭlat |
| I plur. | instĭmŭlāmus |
| II plur. | instĭmŭlātis |
| III plur. | instĭmŭlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instĭmŭlābam |
| II sing. | instĭmŭlābas |
| III sing. | instĭmŭlābat |
| I plur. | instĭmŭlabāmus |
| II plur. | instĭmŭlabātis |
| III plur. | instĭmŭlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | instĭmŭlābo |
| II sing. | instĭmŭlābis |
| III sing. | instĭmŭlābit |
| I plur. | instĭmŭlabĭmus |
| II plur. | instĭmŭlabĭtis |
| III plur. | instĭmŭlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | instimulavi |
| II sing. | instimulavisti |
| III sing. | instimulavit |
| I plur. | instimulavĭmus |
| II plur. | instimulavistis |
| III plur. | instimulavērunt, instimulavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instimulavĕram |
| II sing. | instimulavĕras |
| III sing. | instimulavĕrat |
| I plur. | instimulaverāmus |
| II plur. | instimulaverātis |
| III plur. | instimulavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | instimulavĕro |
| II sing. | instimulavĕris |
| III sing. | instimulavĕrit |
| I plur. | instimulaverĭmus |
| II plur. | instimulaverĭtis |
| III plur. | instimulavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | instĭmŭlem |
| II sing. | instĭmŭles |
| III sing. | instĭmŭlet |
| I plur. | instĭmŭlēmus |
| II plur. | instĭmŭlētis |
| III plur. | instĭmŭlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instĭmŭlārem |
| II sing. | instĭmŭlāres |
| III sing. | instĭmŭlāret |
| I plur. | instĭmŭlarēmus |
| II plur. | instĭmŭlarētis |
| III plur. | instĭmŭlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | instimulavĕrim |
| II sing. | instimulavĕris |
| III sing. | instimulavĕrit |
| I plur. | instimulaverĭmus |
| II plur. | instimulaverĭtis |
| III plur. | instimulavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instimulavissem |
| II sing. | instimulavisses |
| III sing. | instimulavisset |
| I plur. | instimulavissēmus |
| II plur. | instimulavissētis |
| III plur. | instimulavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | instĭmŭla |
| II plur. | instĭmŭlāte |
| FUTUR |
| II sing. | instĭmŭlāto |
| III sing. | instĭmŭlāto |
| II plur. | instĭmŭlatōte |
| III plur. | instĭmŭlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| instĭmŭlans, antis |
| FUTUR |
| instimulatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| instĭmŭlāre |
| PARFAIT |
| instimulavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | instimulatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | instimulatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | instĭmŭlandi |
| Datif: | instĭmŭlando |
| Accusatif: | ad instĭmŭlandum |
| Ablatif: | instĭmŭlando |
| SUPIN |
| instimulatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSTIMULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|