Déclinaison / Conjugueur latin
instrĕpo - Diathèse active
(instrĕpo, instrĕpis, instrepui, instrĕpĕre, instrepitum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | instrĕpo |
| II sing. | instrĕpis |
| III sing. | instrĕpit |
| I plur. | instrĕpĭmus |
| II plur. | instrĕpĭtis |
| III plur. | instrĕpunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instrĕpēbam |
| II sing. | instrĕpēbas |
| III sing. | instrĕpēbat |
| I plur. | instrĕpebāmus |
| II plur. | instrĕpebātis |
| III plur. | instrĕpēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | instrĕpam |
| II sing. | instrĕpes |
| III sing. | instrĕpet |
| I plur. | instrĕpēmus |
| II plur. | instrĕpētis |
| III plur. | instrĕpent |
| PARFAIT |
| I sing. | instrepui |
| II sing. | instrepuisti |
| III sing. | instrepuit |
| I plur. | instrepuĭmus |
| II plur. | instrepuistis |
| III plur. | instrepuērunt, instrepuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instrepuĕram |
| II sing. | instrepuĕras |
| III sing. | instrepuĕrat |
| I plur. | instrepuerāmus |
| II plur. | instrepuerātis |
| III plur. | instrepuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | instrepuĕro |
| II sing. | instrepuĕris |
| III sing. | instrepuĕrit |
| I plur. | instrepuerĭmus |
| II plur. | instrepuerĭtis |
| III plur. | instrepuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | instrĕpam |
| II sing. | instrĕpas |
| III sing. | instrĕpat |
| I plur. | instrĕpāmus |
| II plur. | instrĕpātis |
| III plur. | instrĕpant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instrĕpĕrem |
| II sing. | instrĕpĕres |
| III sing. | instrĕpĕret |
| I plur. | instrĕperēmus |
| II plur. | instrĕperētis |
| III plur. | instrĕpĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | instrepuĕrim |
| II sing. | instrepuĕris |
| III sing. | instrepuĕrit |
| I plur. | instrepuerĭmus |
| II plur. | instrepuerĭtis |
| III plur. | instrepuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instrepuissem |
| II sing. | instrepuisses |
| III sing. | instrepuisset |
| I plur. | instrepuissēmus |
| II plur. | instrepuissētis |
| III plur. | instrepuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | instrĕpĕ |
| II plur. | instrĕpĭte |
| FUTUR |
| II sing. | instrĕpĭto |
| III sing. | instrĕpĭto |
| II plur. | instrĕpitōte |
| III plur. | instrĕpunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| instrĕpens, entis |
| FUTUR |
| instrepitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| instrĕpĕre |
| PARFAIT |
| instrepuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | instrepitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | instrepitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | instrĕpendi |
| Datif: | instrĕpendo |
| Accusatif: | ad instrĕpendum |
| Ablatif: | instrĕpendo |
| SUPIN |
| instrepitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSTREPO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|