Déclinaison / Conjugueur latin
instrĕpor - Diathèse passive
(instrĕpo, instrĕpis, instrepui, instrĕpĕre, instrepitum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | instrĕpor |
| II sing. | instrĕpĕris, instrĕpĕre |
| III sing. | instrĕpĭtur |
| I plur. | instrĕpĭmur |
| II plur. | instrĕpimĭni |
| III plur. | instrĕpuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instrĕpēbar |
| II sing. | instrĕpebāris, instrĕpebāre |
| III sing. | instrĕpebātur |
| I plur. | instrĕpebāmur |
| II plur. | instrĕpebamĭni |
| III plur. | instrĕpebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | instrĕpar |
| II sing. | instrĕpēris, instrĕpēre |
| III sing. | instrĕpētur |
| I plur. | instrĕpēmur |
| II plur. | instrĕpemĭni |
| III plur. | instrĕpentur |
| PARFAIT |
| I sing. | instrepitus, a, um sum |
| II sing. | instrepitus, a, um es |
| III sing. | instrepitus, a, um est |
| I plur. | instrepiti, ae, a sumus |
| II plur. | instrepiti, ae, a estis |
| III plur. | instrepiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instrepitus, a, um eram |
| II sing. | instrepitus, a, um eras |
| III sing. | instrepitus, a, um erat |
| I plur. | instrepiti, ae, a eramus |
| II plur. | instrepiti, ae, a eratis |
| III plur. | instrepiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | instrepitus, a, um ero |
| II sing. | instrepitus, a, um eris |
| III sing. | instrepitus, a, um erit |
| I plur. | instrepiti, ae, a erimus |
| II plur. | instrepiti, ae, a eritis |
| III plur. | instrepiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | instrĕpar |
| II sing. | instrĕpāris, instrĕpāre |
| III sing. | instrĕpātur |
| I plur. | instrĕpāmur |
| II plur. | instrĕpamĭni |
| III plur. | instrĕpantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instrĕpĕrer |
| II sing. | instrĕperēris, instrĕperēre |
| III sing. | instrĕperētur |
| I plur. | instrĕperēmur |
| II plur. | instrĕperemĭni |
| III plur. | instrĕperentur |
| PARFAIT |
| I sing. | instrepitus, a, um sim |
| II sing. | instrepitus, a, um sis |
| III sing. | instrepitus, a, um sit |
| I plur. | instrepiti, ae, a simus |
| II plur. | instrepiti, ae, a sitis |
| III plur. | instrepiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instrepitus, a, um essem |
| II sing. | instrepitus, a, um esses |
| III sing. | instrepitus, a, um esset |
| I plur. | instrepiti, ae, a essemus |
| II plur. | instrepiti, ae, a essetis |
| III plur. | instrepiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | instrĕpĕre |
| II plur. | instrĕpĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | instrĕpĭtor |
| III sing. | instrĕpĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | instrĕpuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| instrepitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| instrĕpi |
| PARFAIT |
| Singolare: | instrepitus, a, um esse |
| Plurale: | instrepiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| instrepitum esse |
| GERUNDIVO |
| instrĕpendus, a, um |
| SUPIN |
| instrepitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSTREPOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|