Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | insuperabilis |
| Gen. | insuperabilis |
| Dat. | insuperabili |
| Acc. | insuperabilem |
| Abl. | insuperabili |
| Voc. | insuperabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | insuperabiles |
| Gen. | insuperabilĭum |
| Dat. | insuperabilĭbus |
| Acc. | insuperabiles |
| Abl. | insuperabilĭbus |
| Voc. | insuperabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | insuperabilis |
| Gen. | insuperabilis |
| Dat. | insuperabili |
| Acc. | insuperabilem |
| Abl. | insuperabili |
| Voc. | insuperabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | insuperabiles |
| Gen. | insuperabilĭum |
| Dat. | insuperabilĭbus |
| Acc. | insuperabiles |
| Abl. | insuperabilĭbus |
| Voc. | insuperabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | insuperabile |
| Gen. | insuperabilis |
| Dat. | insuperabili |
| Acc. | insuperabile |
| Abl. | insuperabili |
| Voc. | insuperabile |
| PLURIEL |
| Nom. | insuperabilĭa |
| Gen. | insuperabilĭum |
| Dat. | insuperabilĭbus |
| Acc. | insuperabilĭa |
| Abl. | insuperabilĭbus | |