Déclinaison / Conjugueur latin
insurgo - Diathèse active
(insurgo, insurgis, insurrexi, insurgĕre, insurrectum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insurgo |
| II sing. | insurgis |
| III sing. | insurgit |
| I plur. | insurgĭmus |
| II plur. | insurgĭtis |
| III plur. | insurgunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insurgēbam |
| II sing. | insurgēbas |
| III sing. | insurgēbat |
| I plur. | insurgebāmus |
| II plur. | insurgebātis |
| III plur. | insurgēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insurgam |
| II sing. | insurges |
| III sing. | insurget |
| I plur. | insurgēmus |
| II plur. | insurgētis |
| III plur. | insurgent |
| PARFAIT |
| I sing. | insurrexi |
| II sing. | insurrexisti |
| III sing. | insurrexit |
| I plur. | insurrexĭmus |
| II plur. | insurrexistis |
| III plur. | insurrexērunt, insurrexēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insurrexĕram |
| II sing. | insurrexĕras |
| III sing. | insurrexĕrat |
| I plur. | insurrexerāmus |
| II plur. | insurrexerātis |
| III plur. | insurrexĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | insurrexĕro |
| II sing. | insurrexĕris |
| III sing. | insurrexĕrit |
| I plur. | insurrexerĭmus |
| II plur. | insurrexerĭtis |
| III plur. | insurrexĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | insurgam |
| II sing. | insurgas |
| III sing. | insurgat |
| I plur. | insurgāmus |
| II plur. | insurgātis |
| III plur. | insurgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insurgĕrem |
| II sing. | insurgĕres |
| III sing. | insurgĕret |
| I plur. | insurgerēmus |
| II plur. | insurgerētis |
| III plur. | insurgĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | insurrexĕrim |
| II sing. | insurrexĕris |
| III sing. | insurrexĕrit |
| I plur. | insurrexerĭmus |
| II plur. | insurrexerĭtis |
| III plur. | insurrexĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insurrexissem |
| II sing. | insurrexisses |
| III sing. | insurrexisset |
| I plur. | insurrexissēmus |
| II plur. | insurrexissētis |
| III plur. | insurrexissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insurgĕ |
| II plur. | insurgĭte |
| FUTUR |
| II sing. | insurgĭto |
| III sing. | insurgĭto |
| II plur. | insurgitōte |
| III plur. | insurgunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| insurgens, entis |
| FUTUR |
| insurrectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| insurgĕre |
| PARFAIT |
| insurrexisse |
| FUTUR |
| Singolare: | insurrectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | insurrectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | insurgendi |
| Datif: | insurgendo |
| Accusatif: | ad insurgendum |
| Ablatif: | insurgendo |
| SUPIN |
| insurrectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSURGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|