Déclinaison / Conjugueur latin
intāmĭnor - Diathèse passive
(intāmĭno, intāmĭnas, intaminavi, intāmĭnāre, intaminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intāmĭnor |
| II sing. | intāmĭnāris, intāmĭnāre |
| III sing. | intāmĭnātur |
| I plur. | intāmĭnāmur |
| II plur. | intāmĭnamĭni |
| III plur. | intāmĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intāmĭnābar |
| II sing. | intāmĭnabāris, intāmĭnabāre |
| III sing. | intāmĭnabātur |
| I plur. | intāmĭnabāmur |
| II plur. | intāmĭnabamĭni |
| III plur. | intāmĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intāmĭnābor |
| II sing. | intāmĭnabĕris, intāmĭnabĕre |
| III sing. | intāmĭnabĭtur |
| I plur. | intāmĭnabĭmur |
| II plur. | intāmĭnabimĭni |
| III plur. | intāmĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | intaminatus, a, um sum |
| II sing. | intaminatus, a, um es |
| III sing. | intaminatus, a, um est |
| I plur. | intaminati, ae, a sumus |
| II plur. | intaminati, ae, a estis |
| III plur. | intaminati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intaminatus, a, um eram |
| II sing. | intaminatus, a, um eras |
| III sing. | intaminatus, a, um erat |
| I plur. | intaminati, ae, a eramus |
| II plur. | intaminati, ae, a eratis |
| III plur. | intaminati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intaminatus, a, um ero |
| II sing. | intaminatus, a, um eris |
| III sing. | intaminatus, a, um erit |
| I plur. | intaminati, ae, a erimus |
| II plur. | intaminati, ae, a eritis |
| III plur. | intaminati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | intāmĭner |
| II sing. | intāmĭnēris, intāmĭnēre |
| III sing. | intāmĭnētur |
| I plur. | intāmĭnēmur |
| II plur. | intāmĭnemĭni |
| III plur. | intāmĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intāmĭnārer |
| II sing. | intāmĭnarēris, intāmĭnarēre |
| III sing. | intāmĭnarētur |
| I plur. | intāmĭnarēmur |
| II plur. | intāmĭnaremĭni |
| III plur. | intāmĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | intaminatus, a, um sim |
| II sing. | intaminatus, a, um sis |
| III sing. | intaminatus, a, um sit |
| I plur. | intaminati, ae, a simus |
| II plur. | intaminati, ae, a sitis |
| III plur. | intaminati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intaminatus, a, um essem |
| II sing. | intaminatus, a, um esses |
| III sing. | intaminatus, a, um esset |
| I plur. | intaminati, ae, a essemus |
| II plur. | intaminati, ae, a essetis |
| III plur. | intaminati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intāmĭnāre |
| II plur. | intāmĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | intāmĭnātor |
| III sing. | intāmĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | intāmĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| intaminatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| intāmĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | intaminatus, a, um esse |
| Plurale: | intaminati, ae, a esse |
| FUTUR |
| intaminatum esse |
| GERUNDIVO |
| intāmĭnandus, a, um | |