Déclinaison / Conjugueur latin
intendor - Diathèse passive
(intendo, intendis, intendi, intendĕre, intentum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intendor |
| II sing. | intendĕris, intendĕre |
| III sing. | intendĭtur |
| I plur. | intendĭmur |
| II plur. | intendimĭni |
| III plur. | intenduntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intendēbar |
| II sing. | intendebāris, intendebāre |
| III sing. | intendebātur |
| I plur. | intendebāmur |
| II plur. | intendebamĭni |
| III plur. | intendebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intendar |
| II sing. | intendēris, intendēre |
| III sing. | intendētur |
| I plur. | intendēmur |
| II plur. | intendemĭni |
| III plur. | intendentur |
| PARFAIT |
| I sing. | intentus, a, um sum |
| II sing. | intentus, a, um es |
| III sing. | intentus, a, um est |
| I plur. | intenti, ae, a sumus |
| II plur. | intenti, ae, a estis |
| III plur. | intenti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intentus, a, um eram |
| II sing. | intentus, a, um eras |
| III sing. | intentus, a, um erat |
| I plur. | intenti, ae, a eramus |
| II plur. | intenti, ae, a eratis |
| III plur. | intenti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intentus, a, um ero |
| II sing. | intentus, a, um eris |
| III sing. | intentus, a, um erit |
| I plur. | intenti, ae, a erimus |
| II plur. | intenti, ae, a eritis |
| III plur. | intenti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | intendar |
| II sing. | intendāris, intendāre |
| III sing. | intendātur |
| I plur. | intendāmur |
| II plur. | intendamĭni |
| III plur. | intendantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intendĕrer |
| II sing. | intenderēris, intenderēre |
| III sing. | intenderētur |
| I plur. | intenderēmur |
| II plur. | intenderemĭni |
| III plur. | intenderentur |
| PARFAIT |
| I sing. | intentus, a, um sim |
| II sing. | intentus, a, um sis |
| III sing. | intentus, a, um sit |
| I plur. | intenti, ae, a simus |
| II plur. | intenti, ae, a sitis |
| III plur. | intenti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intentus, a, um essem |
| II sing. | intentus, a, um esses |
| III sing. | intentus, a, um esset |
| I plur. | intenti, ae, a essemus |
| II plur. | intenti, ae, a essetis |
| III plur. | intenti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intendĕre |
| II plur. | intendĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | intendĭtor |
| III sing. | intendĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | intenduntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| intentus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| intendi |
| PARFAIT |
| Singolare: | intentus, a, um esse |
| Plurale: | intenti, ae, a esse |
| FUTUR |
| intentum esse |
| GERUNDIVO |
| intendendus, a, um |
| SUPIN |
| intentu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTENDOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|