Déclinaison / Conjugueur latin
intercēdo - Diathèse active
(intercēdo, intercēdis, intercessi, intercēdĕre, intercessum)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intercēdo |
| II sing. | intercēdis |
| III sing. | intercēdit |
| I plur. | intercēdĭmus |
| II plur. | intercēdĭtis |
| III plur. | intercēdunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intercēdēbam |
| II sing. | intercēdēbas |
| III sing. | intercēdēbat |
| I plur. | intercēdebāmus |
| II plur. | intercēdebātis |
| III plur. | intercēdēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intercēdam |
| II sing. | intercēdes |
| III sing. | intercēdet |
| I plur. | intercēdēmus |
| II plur. | intercēdētis |
| III plur. | intercēdent |
| PARFAIT |
| I sing. | intercessi |
| II sing. | intercessisti |
| III sing. | intercessit |
| I plur. | intercessĭmus |
| II plur. | intercessistis |
| III plur. | intercessērunt, intercessēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intercessĕram |
| II sing. | intercessĕras |
| III sing. | intercessĕrat |
| I plur. | intercesserāmus |
| II plur. | intercesserātis |
| III plur. | intercessĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intercessĕro |
| II sing. | intercessĕris |
| III sing. | intercessĕrit |
| I plur. | intercesserĭmus |
| II plur. | intercesserĭtis |
| III plur. | intercessĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intercēdam |
| II sing. | intercēdas |
| III sing. | intercēdat |
| I plur. | intercēdāmus |
| II plur. | intercēdātis |
| III plur. | intercēdant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intercēdĕrem |
| II sing. | intercēdĕres |
| III sing. | intercēdĕret |
| I plur. | intercēderēmus |
| II plur. | intercēderētis |
| III plur. | intercēdĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | intercessĕrim |
| II sing. | intercessĕris |
| III sing. | intercessĕrit |
| I plur. | intercesserĭmus |
| II plur. | intercesserĭtis |
| III plur. | intercessĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intercessissem |
| II sing. | intercessisses |
| III sing. | intercessisset |
| I plur. | intercessissēmus |
| II plur. | intercessissētis |
| III plur. | intercessissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intercēdĕ |
| II plur. | intercēdĭte |
| FUTUR |
| II sing. | intercēdĭto |
| III sing. | intercēdĭto |
| II plur. | intercēditōte |
| III plur. | intercēdunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intercēdens, entis |
| FUTUR |
| intercessūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intercēdĕre |
| PARFAIT |
| intercessisse |
| FUTUR |
| Singolare: | intercessūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | intercessūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intercēdendi |
| Datif: | intercēdendo |
| Accusatif: | ad intercēdendum |
| Ablatif: | intercēdendo |
| SUPIN |
| intercessum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERCEDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|