Déclinaison / Conjugueur latin
intercapio - Diathèse active
(intercapĭo, intercapis, intercepi, intercapĕre, interceptum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intercapĭo |
| II sing. | intercapis |
| III sing. | intercapit |
| I plur. | intercapīmus |
| II plur. | intercapītis |
| III plur. | intercapiunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intercapiēbam |
| II sing. | intercapiēbas |
| III sing. | intercapiēbat |
| I plur. | intercapiebāmus |
| II plur. | intercapiebātis |
| III plur. | intercapiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intercapĭam |
| II sing. | intercapĭes |
| III sing. | intercapĭet |
| I plur. | intercapiēmus |
| II plur. | intercapiētis |
| III plur. | intercapĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | intercepi |
| II sing. | intercepisti |
| III sing. | intercepit |
| I plur. | intercepĭmus |
| II plur. | intercepistis |
| III plur. | intercepērunt, intercepēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intercepĕram |
| II sing. | intercepĕras |
| III sing. | intercepĕrat |
| I plur. | interceperāmus |
| II plur. | interceperātis |
| III plur. | intercepĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intercepĕro |
| II sing. | intercepĕris |
| III sing. | intercepĕrit |
| I plur. | interceperĭmus |
| II plur. | interceperĭtis |
| III plur. | intercepĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intercapĭam |
| II sing. | intercapĭas |
| III sing. | intercapĭat |
| I plur. | intercapiāmus |
| II plur. | intercapiātis |
| III plur. | intercapĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intercapĕrem |
| II sing. | intercapĕres |
| III sing. | intercapĕret |
| I plur. | intercaperēmus |
| II plur. | intercaperētis |
| III plur. | intercapĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | intercepĕrim |
| II sing. | intercepĕris |
| III sing. | intercepĕrit |
| I plur. | interceperĭmus |
| II plur. | interceperĭtis |
| III plur. | intercepĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intercepissem |
| II sing. | intercepisses |
| III sing. | intercepisset |
| I plur. | intercepissēmus |
| II plur. | intercepissētis |
| III plur. | intercepissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intercape |
| II plur. | intercapĭte |
| FUTUR |
| II sing. | intercapĭto |
| III sing. | intercapĭto |
| II plur. | intercapitōte |
| III plur. | intercapiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intercapiens, ientis |
| FUTUR |
| interceptūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intercapĕre |
| PARFAIT |
| intercepisse |
| FUTUR |
| Singolare: | interceptūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | interceptūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intercapiendi |
| Datif: | intercapiendo |
| Accusatif: | ad intercapiendum |
| Ablatif: | intercapiendo |
| SUPIN |
| interceptum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERCAPIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|