Déclinaison / Conjugueur latin
intercălo - Diathèse active
(intercălo, intercălas, intercalavi, intercălāre, intercalatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intercălo |
| II sing. | intercălas |
| III sing. | intercălat |
| I plur. | intercălāmus |
| II plur. | intercălātis |
| III plur. | intercălant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intercălābam |
| II sing. | intercălābas |
| III sing. | intercălābat |
| I plur. | intercălabāmus |
| II plur. | intercălabātis |
| III plur. | intercălābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intercălābo |
| II sing. | intercălābis |
| III sing. | intercălābit |
| I plur. | intercălabĭmus |
| II plur. | intercălabĭtis |
| III plur. | intercălābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | intercalavi |
| II sing. | intercalavisti |
| III sing. | intercalavit |
| I plur. | intercalavĭmus |
| II plur. | intercalavistis |
| III plur. | intercalavērunt, intercalavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intercalavĕram |
| II sing. | intercalavĕras |
| III sing. | intercalavĕrat |
| I plur. | intercalaverāmus |
| II plur. | intercalaverātis |
| III plur. | intercalavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intercalavĕro |
| II sing. | intercalavĕris |
| III sing. | intercalavĕrit |
| I plur. | intercalaverĭmus |
| II plur. | intercalaverĭtis |
| III plur. | intercalavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intercălem |
| II sing. | intercăles |
| III sing. | intercălet |
| I plur. | intercălēmus |
| II plur. | intercălētis |
| III plur. | intercălent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intercălārem |
| II sing. | intercălāres |
| III sing. | intercălāret |
| I plur. | intercălarēmus |
| II plur. | intercălarētis |
| III plur. | intercălārent |
| PARFAIT |
| I sing. | intercalavĕrim |
| II sing. | intercalavĕris |
| III sing. | intercalavĕrit |
| I plur. | intercalaverĭmus |
| II plur. | intercalaverĭtis |
| III plur. | intercalavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intercalavissem |
| II sing. | intercalavisses |
| III sing. | intercalavisset |
| I plur. | intercalavissēmus |
| II plur. | intercalavissētis |
| III plur. | intercalavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intercăla |
| II plur. | intercălāte |
| FUTUR |
| II sing. | intercălāto |
| III sing. | intercălāto |
| II plur. | intercălatōte |
| III plur. | intercălanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intercălans, antis |
| FUTUR |
| intercalatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intercălāre |
| PARFAIT |
| intercalavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | intercalatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | intercalatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intercălandi |
| Datif: | intercălando |
| Accusatif: | ad intercălandum |
| Ablatif: | intercălando |
| SUPIN |
| intercalatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERCALO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|