Déclinaison / Conjugueur latin
intercălor - Diathèse passive
(intercălo, intercălas, intercalavi, intercălāre, intercalatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intercălor |
| II sing. | intercălāris, intercălāre |
| III sing. | intercălātur |
| I plur. | intercălāmur |
| II plur. | intercălamĭni |
| III plur. | intercălantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intercălābar |
| II sing. | intercălabāris, intercălabāre |
| III sing. | intercălabātur |
| I plur. | intercălabāmur |
| II plur. | intercălabamĭni |
| III plur. | intercălabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intercălābor |
| II sing. | intercălabĕris, intercălabĕre |
| III sing. | intercălabĭtur |
| I plur. | intercălabĭmur |
| II plur. | intercălabimĭni |
| III plur. | intercălabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | intercalatus, a, um sum |
| II sing. | intercalatus, a, um es |
| III sing. | intercalatus, a, um est |
| I plur. | intercalati, ae, a sumus |
| II plur. | intercalati, ae, a estis |
| III plur. | intercalati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intercalatus, a, um eram |
| II sing. | intercalatus, a, um eras |
| III sing. | intercalatus, a, um erat |
| I plur. | intercalati, ae, a eramus |
| II plur. | intercalati, ae, a eratis |
| III plur. | intercalati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intercalatus, a, um ero |
| II sing. | intercalatus, a, um eris |
| III sing. | intercalatus, a, um erit |
| I plur. | intercalati, ae, a erimus |
| II plur. | intercalati, ae, a eritis |
| III plur. | intercalati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | intercăler |
| II sing. | intercălēris, intercălēre |
| III sing. | intercălētur |
| I plur. | intercălēmur |
| II plur. | intercălemĭni |
| III plur. | intercălentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intercălārer |
| II sing. | intercălarēris, intercălarēre |
| III sing. | intercălarētur |
| I plur. | intercălarēmur |
| II plur. | intercălaremĭni |
| III plur. | intercălarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | intercalatus, a, um sim |
| II sing. | intercalatus, a, um sis |
| III sing. | intercalatus, a, um sit |
| I plur. | intercalati, ae, a simus |
| II plur. | intercalati, ae, a sitis |
| III plur. | intercalati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intercalatus, a, um essem |
| II sing. | intercalatus, a, um esses |
| III sing. | intercalatus, a, um esset |
| I plur. | intercalati, ae, a essemus |
| II plur. | intercalati, ae, a essetis |
| III plur. | intercalati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intercălāre |
| II plur. | intercălamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | intercălātor |
| III sing. | intercălātor |
| II plur. | |
| III plur. | intercălantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| intercalatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| intercălāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | intercalatus, a, um esse |
| Plurale: | intercalati, ae, a esse |
| FUTUR |
| intercalatum esse |
| GERUNDIVO |
| intercălandus, a, um | |