Déclinaison / Conjugueur latin
intercurro - Diathèse active
(intercurro, intercurris, intercurri, intercurrĕre, intercursum)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intercurro |
| II sing. | intercurris |
| III sing. | intercurrit |
| I plur. | intercurrĭmus |
| II plur. | intercurrĭtis |
| III plur. | intercurrunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intercurrēbam |
| II sing. | intercurrēbas |
| III sing. | intercurrēbat |
| I plur. | intercurrebāmus |
| II plur. | intercurrebātis |
| III plur. | intercurrēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intercurram |
| II sing. | intercurres |
| III sing. | intercurret |
| I plur. | intercurrēmus |
| II plur. | intercurrētis |
| III plur. | intercurrent |
| PARFAIT |
| I sing. | intercurri |
| II sing. | intercurristi |
| III sing. | intercurrit |
| I plur. | intercurrĭmus |
| II plur. | intercurristis |
| III plur. | intercurrērunt, intercurrēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intercurrĕram |
| II sing. | intercurrĕras |
| III sing. | intercurrĕrat |
| I plur. | intercurrerāmus |
| II plur. | intercurrerātis |
| III plur. | intercurrĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intercurrĕro |
| II sing. | intercurrĕris |
| III sing. | intercurrĕrit |
| I plur. | intercurrerĭmus |
| II plur. | intercurrerĭtis |
| III plur. | intercurrĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intercurram |
| II sing. | intercurras |
| III sing. | intercurrat |
| I plur. | intercurrāmus |
| II plur. | intercurrātis |
| III plur. | intercurrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intercurrĕrem |
| II sing. | intercurrĕres |
| III sing. | intercurrĕret |
| I plur. | intercurrerēmus |
| II plur. | intercurrerētis |
| III plur. | intercurrĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | intercurrĕrim |
| II sing. | intercurrĕris |
| III sing. | intercurrĕrit |
| I plur. | intercurrerĭmus |
| II plur. | intercurrerĭtis |
| III plur. | intercurrĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intercurrissem |
| II sing. | intercurrisses |
| III sing. | intercurrisset |
| I plur. | intercurrissēmus |
| II plur. | intercurrissētis |
| III plur. | intercurrissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intercurrĕ |
| II plur. | intercurrĭte |
| FUTUR |
| II sing. | intercurrĭto |
| III sing. | intercurrĭto |
| II plur. | intercurritōte |
| III plur. | intercurrunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intercurrens, entis |
| FUTUR |
| intercursūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intercurrĕre |
| PARFAIT |
| intercurrisse |
| FUTUR |
| Singolare: | intercursūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | intercursūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intercurrendi |
| Datif: | intercurrendo |
| Accusatif: | ad intercurrendum |
| Ablatif: | intercurrendo |
| SUPIN |
| intercursum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERCURRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|