Déclinaison / Conjugueur latin
intervallor - Diathèse passive
(intervallo, intervallas, intervallavi, intervallāre, intervallatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intervallor |
| II sing. | intervallāris, intervallāre |
| III sing. | intervallātur |
| I plur. | intervallāmur |
| II plur. | intervallamĭni |
| III plur. | intervallantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intervallābar |
| II sing. | intervallabāris, intervallabāre |
| III sing. | intervallabātur |
| I plur. | intervallabāmur |
| II plur. | intervallabamĭni |
| III plur. | intervallabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intervallābor |
| II sing. | intervallabĕris, intervallabĕre |
| III sing. | intervallabĭtur |
| I plur. | intervallabĭmur |
| II plur. | intervallabimĭni |
| III plur. | intervallabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | intervallatus, a, um sum |
| II sing. | intervallatus, a, um es |
| III sing. | intervallatus, a, um est |
| I plur. | intervallati, ae, a sumus |
| II plur. | intervallati, ae, a estis |
| III plur. | intervallati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intervallatus, a, um eram |
| II sing. | intervallatus, a, um eras |
| III sing. | intervallatus, a, um erat |
| I plur. | intervallati, ae, a eramus |
| II plur. | intervallati, ae, a eratis |
| III plur. | intervallati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intervallatus, a, um ero |
| II sing. | intervallatus, a, um eris |
| III sing. | intervallatus, a, um erit |
| I plur. | intervallati, ae, a erimus |
| II plur. | intervallati, ae, a eritis |
| III plur. | intervallati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | intervaller |
| II sing. | intervallēris, intervallēre |
| III sing. | intervallētur |
| I plur. | intervallēmur |
| II plur. | intervallemĭni |
| III plur. | intervallentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intervallārer |
| II sing. | intervallarēris, intervallarēre |
| III sing. | intervallarētur |
| I plur. | intervallarēmur |
| II plur. | intervallaremĭni |
| III plur. | intervallarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | intervallatus, a, um sim |
| II sing. | intervallatus, a, um sis |
| III sing. | intervallatus, a, um sit |
| I plur. | intervallati, ae, a simus |
| II plur. | intervallati, ae, a sitis |
| III plur. | intervallati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intervallatus, a, um essem |
| II sing. | intervallatus, a, um esses |
| III sing. | intervallatus, a, um esset |
| I plur. | intervallati, ae, a essemus |
| II plur. | intervallati, ae, a essetis |
| III plur. | intervallati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intervallāre |
| II plur. | intervallamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | intervallātor |
| III sing. | intervallātor |
| II plur. | |
| III plur. | intervallantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| intervallatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| intervallāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | intervallatus, a, um esse |
| Plurale: | intervallati, ae, a esse |
| FUTUR |
| intervallatum esse |
| GERUNDIVO |
| intervallandus, a, um | |