Déclinaison / Conjugueur latin
intervĕnĭo - Diathèse active
(intervĕnĭo, intervĕnis, interveni, intervĕnīre, interventum)
verbe intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intervĕnĭo |
| II sing. | intervĕnis |
| III sing. | intervĕnit |
| I plur. | intervĕnīmus |
| II plur. | intervĕnītis |
| III plur. | intervĕnĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intervĕniēbam |
| II sing. | intervĕniēbas |
| III sing. | intervĕniēbat |
| I plur. | intervĕniebāmus |
| II plur. | intervĕniebātis |
| III plur. | intervĕniēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intervĕnĭam |
| II sing. | intervĕnĭes |
| III sing. | intervĕnĭet |
| I plur. | intervĕniēmus |
| II plur. | intervĕniētis |
| III plur. | intervĕnĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | interveni |
| II sing. | intervenisti |
| III sing. | intervenit |
| I plur. | intervenĭmus |
| II plur. | intervenistis |
| III plur. | intervenērunt, intervenēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intervenĕram |
| II sing. | intervenĕras |
| III sing. | intervenĕrat |
| I plur. | intervenerāmus |
| II plur. | intervenerātis |
| III plur. | intervenĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intervenĕro |
| II sing. | intervenĕris |
| III sing. | intervenĕrit |
| I plur. | intervenerĭmus |
| II plur. | intervenerĭtis |
| III plur. | intervenĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intervĕnĭam |
| II sing. | intervĕnĭas |
| III sing. | intervĕnĭat |
| I plur. | intervĕniāmus |
| II plur. | intervĕniātis |
| III plur. | intervĕnĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intervĕnīrem |
| II sing. | intervĕnīres |
| III sing. | intervĕnīret |
| I plur. | intervĕnirēmus |
| II plur. | intervĕnirētis |
| III plur. | intervĕnirent |
| PARFAIT |
| I sing. | intervenĕrim |
| II sing. | intervenĕris |
| III sing. | intervenĕrit |
| I plur. | intervenerĭmus |
| II plur. | intervenerĭtis |
| III plur. | intervenĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intervenissem |
| II sing. | intervenisses |
| III sing. | intervenisset |
| I plur. | intervenissēmus |
| II plur. | intervenissētis |
| III plur. | intervenissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intervĕni |
| II plur. | intervĕnīte |
| FUTUR |
| II sing. | intervĕnīto |
| III sing. | intervĕnīto |
| II plur. | intervĕnitōte |
| III plur. | intervĕniunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intervĕniens, ientis |
| FUTUR |
| interventūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intervĕnīre |
| PARFAIT |
| intervenisse |
| FUTUR |
| Singolare: | interventūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | interventūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intervĕniendi |
| Datif: | intervĕniendo |
| Accusatif: | ad intervĕniendum |
| Ablatif: | intervĕniendo |
| SUPIN |
| interventum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERVENIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|