Déclinaison / Conjugueur latin
intrōmitto - Diathèse active
(intrōmitto, intrōmittis, intromisi, intrōmittĕre, intromissum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intrōmitto |
| II sing. | intrōmittis |
| III sing. | intrōmittit |
| I plur. | intrōmittĭmus |
| II plur. | intrōmittĭtis |
| III plur. | intrōmittunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intrōmittēbam |
| II sing. | intrōmittēbas |
| III sing. | intrōmittēbat |
| I plur. | intrōmittebāmus |
| II plur. | intrōmittebātis |
| III plur. | intrōmittēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intrōmittam |
| II sing. | intrōmittes |
| III sing. | intrōmittet |
| I plur. | intrōmittēmus |
| II plur. | intrōmittētis |
| III plur. | intrōmittent |
| PARFAIT |
| I sing. | intromisi |
| II sing. | intromisisti |
| III sing. | intromisit |
| I plur. | intromisĭmus |
| II plur. | intromisistis |
| III plur. | intromisērunt, intromisēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intromisĕram |
| II sing. | intromisĕras |
| III sing. | intromisĕrat |
| I plur. | intromiserāmus |
| II plur. | intromiserātis |
| III plur. | intromisĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intromisĕro |
| II sing. | intromisĕris |
| III sing. | intromisĕrit |
| I plur. | intromiserĭmus |
| II plur. | intromiserĭtis |
| III plur. | intromisĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intrōmittam |
| II sing. | intrōmittas |
| III sing. | intrōmittat |
| I plur. | intrōmittāmus |
| II plur. | intrōmittātis |
| III plur. | intrōmittant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intrōmittĕrem |
| II sing. | intrōmittĕres |
| III sing. | intrōmittĕret |
| I plur. | intrōmitterēmus |
| II plur. | intrōmitterētis |
| III plur. | intrōmittĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | intromisĕrim |
| II sing. | intromisĕris |
| III sing. | intromisĕrit |
| I plur. | intromiserĭmus |
| II plur. | intromiserĭtis |
| III plur. | intromisĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intromisissem |
| II sing. | intromisisses |
| III sing. | intromisisset |
| I plur. | intromisissēmus |
| II plur. | intromisissētis |
| III plur. | intromisissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intrōmittĕ |
| II plur. | intrōmittĭte |
| FUTUR |
| II sing. | intrōmittĭto |
| III sing. | intrōmittĭto |
| II plur. | intrōmittitōte |
| III plur. | intrōmittunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intrōmittens, entis |
| FUTUR |
| intromissūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intrōmittĕre |
| PARFAIT |
| intromisisse |
| FUTUR |
| Singolare: | intromissūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | intromissūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intrōmittendi |
| Datif: | intrōmittendo |
| Accusatif: | ad intrōmittendum |
| Ablatif: | intrōmittendo |
| SUPIN |
| intromissum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTROMITTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|