Déclinaison / Conjugueur latin
invĕtĕro - Diathèse active
(invĕtĕro, invĕtĕras, inveteravi, invĕtĕrāre, inveteratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | invĕtĕro |
| II sing. | invĕtĕras |
| III sing. | invĕtĕrat |
| I plur. | invĕtĕrāmus |
| II plur. | invĕtĕrātis |
| III plur. | invĕtĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | invĕtĕrābam |
| II sing. | invĕtĕrābas |
| III sing. | invĕtĕrābat |
| I plur. | invĕtĕrabāmus |
| II plur. | invĕtĕrabātis |
| III plur. | invĕtĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | invĕtĕrābo |
| II sing. | invĕtĕrābis |
| III sing. | invĕtĕrābit |
| I plur. | invĕtĕrabĭmus |
| II plur. | invĕtĕrabĭtis |
| III plur. | invĕtĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inveteravi |
| II sing. | inveteravisti |
| III sing. | inveteravit |
| I plur. | inveteravĭmus |
| II plur. | inveteravistis |
| III plur. | inveteravērunt, inveteravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inveteravĕram |
| II sing. | inveteravĕras |
| III sing. | inveteravĕrat |
| I plur. | inveteraverāmus |
| II plur. | inveteraverātis |
| III plur. | inveteravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inveteravĕro |
| II sing. | inveteravĕris |
| III sing. | inveteravĕrit |
| I plur. | inveteraverĭmus |
| II plur. | inveteraverĭtis |
| III plur. | inveteravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | invĕtĕrem |
| II sing. | invĕtĕres |
| III sing. | invĕtĕret |
| I plur. | invĕtĕrēmus |
| II plur. | invĕtĕrētis |
| III plur. | invĕtĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | invĕtĕrārem |
| II sing. | invĕtĕrāres |
| III sing. | invĕtĕrāret |
| I plur. | invĕtĕrarēmus |
| II plur. | invĕtĕrarētis |
| III plur. | invĕtĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inveteravĕrim |
| II sing. | inveteravĕris |
| III sing. | inveteravĕrit |
| I plur. | inveteraverĭmus |
| II plur. | inveteraverĭtis |
| III plur. | inveteravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inveteravissem |
| II sing. | inveteravisses |
| III sing. | inveteravisset |
| I plur. | inveteravissēmus |
| II plur. | inveteravissētis |
| III plur. | inveteravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | invĕtĕra |
| II plur. | invĕtĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | invĕtĕrāto |
| III sing. | invĕtĕrāto |
| II plur. | invĕtĕratōte |
| III plur. | invĕtĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| invĕtĕrans, antis |
| FUTUR |
| inveteratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| invĕtĕrāre |
| PARFAIT |
| inveteravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inveteratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inveteratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | invĕtĕrandi |
| Datif: | invĕtĕrando |
| Accusatif: | ad invĕtĕrandum |
| Ablatif: | invĕtĕrando |
| SUPIN |
| inveteratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INVETERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|