Déclinaison / Conjugueur latin
involgor - Diathèse passive
(involgo, involgas, involgavi, involgāre, involgatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | involgor |
| II sing. | involgāris, involgāre |
| III sing. | involgātur |
| I plur. | involgāmur |
| II plur. | involgamĭni |
| III plur. | involgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | involgābar |
| II sing. | involgabāris, involgabāre |
| III sing. | involgabātur |
| I plur. | involgabāmur |
| II plur. | involgabamĭni |
| III plur. | involgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | involgābor |
| II sing. | involgabĕris, involgabĕre |
| III sing. | involgabĭtur |
| I plur. | involgabĭmur |
| II plur. | involgabimĭni |
| III plur. | involgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | involgatus, a, um sum |
| II sing. | involgatus, a, um es |
| III sing. | involgatus, a, um est |
| I plur. | involgati, ae, a sumus |
| II plur. | involgati, ae, a estis |
| III plur. | involgati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | involgatus, a, um eram |
| II sing. | involgatus, a, um eras |
| III sing. | involgatus, a, um erat |
| I plur. | involgati, ae, a eramus |
| II plur. | involgati, ae, a eratis |
| III plur. | involgati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | involgatus, a, um ero |
| II sing. | involgatus, a, um eris |
| III sing. | involgatus, a, um erit |
| I plur. | involgati, ae, a erimus |
| II plur. | involgati, ae, a eritis |
| III plur. | involgati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | involger |
| II sing. | involgēris, involgēre |
| III sing. | involgētur |
| I plur. | involgēmur |
| II plur. | involgemĭni |
| III plur. | involgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | involgārer |
| II sing. | involgarēris, involgarēre |
| III sing. | involgarētur |
| I plur. | involgarēmur |
| II plur. | involgaremĭni |
| III plur. | involgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | involgatus, a, um sim |
| II sing. | involgatus, a, um sis |
| III sing. | involgatus, a, um sit |
| I plur. | involgati, ae, a simus |
| II plur. | involgati, ae, a sitis |
| III plur. | involgati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | involgatus, a, um essem |
| II sing. | involgatus, a, um esses |
| III sing. | involgatus, a, um esset |
| I plur. | involgati, ae, a essemus |
| II plur. | involgati, ae, a essetis |
| III plur. | involgati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | involgāre |
| II plur. | involgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | involgātor |
| III sing. | involgātor |
| II plur. | |
| III plur. | involgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| involgatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| involgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | involgatus, a, um esse |
| Plurale: | involgati, ae, a esse |
| FUTUR |
| involgatum esse |
| GERUNDIVO |
| involgandus, a, um | |