Déclinaison / Conjugueur latin
invŏlo - Diathèse active
(invŏlo, invŏlas, involavi, invŏlāre, involatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | invŏlo |
| II sing. | invŏlas |
| III sing. | invŏlat |
| I plur. | invŏlāmus |
| II plur. | invŏlātis |
| III plur. | invŏlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | invŏlābam |
| II sing. | invŏlābas |
| III sing. | invŏlābat |
| I plur. | invŏlabāmus |
| II plur. | invŏlabātis |
| III plur. | invŏlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | invŏlābo |
| II sing. | invŏlābis |
| III sing. | invŏlābit |
| I plur. | invŏlabĭmus |
| II plur. | invŏlabĭtis |
| III plur. | invŏlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | involavi |
| II sing. | involavisti |
| III sing. | involavit |
| I plur. | involavĭmus |
| II plur. | involavistis |
| III plur. | involavēreunt, involavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | involavĕram |
| II sing. | involavĕras |
| III sing. | involavĕrat |
| I plur. | involaverāmus |
| II plur. | involaverātis |
| III plur. | involavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | involavĕro |
| II sing. | involavĕris |
| III sing. | involavĕrit |
| I plur. | involaverĭmus |
| II plur. | involaverĭtis |
| III plur. | involavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | invŏlem |
| II sing. | invŏles |
| III sing. | invŏlet |
| I plur. | invŏlēmus |
| II plur. | invŏlētis |
| III plur. | invŏlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | invŏlārem |
| II sing. | invŏlāres |
| III sing. | invŏlāret |
| I plur. | invŏlarēmus |
| II plur. | invŏlarētis |
| III plur. | invŏlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | involavĕrim |
| II sing. | involavĕris |
| III sing. | involavĕrit |
| I plur. | involaverĭmus |
| II plur. | involaverĭtis |
| III plur. | involavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | involavissem |
| II sing. | involavisses |
| III sing. | involavisset |
| I plur. | involavissēmus |
| II plur. | involavissētis |
| III plur. | involavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | invŏla |
| II plur. | invŏlāte |
| FUTUR |
| II sing. | invŏlāto |
| III sing. | invŏlāto |
| II plur. | invŏlatōte |
| III plur. | invŏlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| invŏlans, antis |
| FUTUR |
| involatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| invŏlāre |
| PARFAIT |
| involavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | involatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | involatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | invŏlandi |
| Datif: | invŏlando |
| Accusatif: | ad invŏlandum |
| Ablatif: | invŏlando |
| SUPIN |
| involatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INVOLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|