Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | irritabilis |
| Gen. | irritabilis |
| Dat. | irritabili |
| Acc. | irritabilem |
| Abl. | irritabili |
| Voc. | irritabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | irritabiles |
| Gen. | irritabilĭum |
| Dat. | irritabilĭbus |
| Acc. | irritabiles |
| Abl. | irritabilĭbus |
| Voc. | irritabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | irritabilis |
| Gen. | irritabilis |
| Dat. | irritabili |
| Acc. | irritabilem |
| Abl. | irritabili |
| Voc. | irritabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | irritabiles |
| Gen. | irritabilĭum |
| Dat. | irritabilĭbus |
| Acc. | irritabiles |
| Abl. | irritabilĭbus |
| Voc. | irritabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | irritabile |
| Gen. | irritabilis |
| Dat. | irritabili |
| Acc. | irritabile |
| Abl. | irritabili |
| Voc. | irritabile |
| PLURIEL |
| Nom. | irritabilĭa |
| Gen. | irritabilĭum |
| Dat. | irritabilĭbus |
| Acc. | irritabilĭa |
| Abl. | irritabilĭbus | |