Déclinaison / Conjugueur latin
irrōror - Diathèse passive
(irrōro, irrōras, irroravi, irrōrāre, irroratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | irrōror |
| II sing. | irrōrāris, irrōrāre |
| III sing. | irrōrātur |
| I plur. | irrōrāmur |
| II plur. | irrōramĭni |
| III plur. | irrōrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | irrōrābar |
| II sing. | irrōrabāris, irrōrabāre |
| III sing. | irrōrabātur |
| I plur. | irrōrabāmur |
| II plur. | irrōrabamĭni |
| III plur. | irrōrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | irrōrābor |
| II sing. | irrōrabĕris, irrōrabĕre |
| III sing. | irrōrabĭtur |
| I plur. | irrōrabĭmur |
| II plur. | irrōrabimĭni |
| III plur. | irrōrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | irroratus, a, um sum |
| II sing. | irroratus, a, um es |
| III sing. | irroratus, a, um est |
| I plur. | irrorati, ae, a sumus |
| II plur. | irrorati, ae, a estis |
| III plur. | irrorati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | irroratus, a, um eram |
| II sing. | irroratus, a, um eras |
| III sing. | irroratus, a, um erat |
| I plur. | irrorati, ae, a eramus |
| II plur. | irrorati, ae, a eratis |
| III plur. | irrorati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | irroratus, a, um ero |
| II sing. | irroratus, a, um eris |
| III sing. | irroratus, a, um erit |
| I plur. | irrorati, ae, a erimus |
| II plur. | irrorati, ae, a eritis |
| III plur. | irrorati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | irrōrer |
| II sing. | irrōrēris, irrōrēre |
| III sing. | irrōrētur |
| I plur. | irrōrēmur |
| II plur. | irrōremĭni |
| III plur. | irrōrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | irrōrārer |
| II sing. | irrōrarēris, irrōrarēre |
| III sing. | irrōrarētur |
| I plur. | irrōrarēmur |
| II plur. | irrōraremĭni |
| III plur. | irrōrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | irroratus, a, um sim |
| II sing. | irroratus, a, um sis |
| III sing. | irroratus, a, um sit |
| I plur. | irrorati, ae, a simus |
| II plur. | irrorati, ae, a sitis |
| III plur. | irrorati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | irroratus, a, um essem |
| II sing. | irroratus, a, um esses |
| III sing. | irroratus, a, um esset |
| I plur. | irrorati, ae, a essemus |
| II plur. | irrorati, ae, a essetis |
| III plur. | irrorati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | irrōrāre |
| II plur. | irrōramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | irrōrātor |
| III sing. | irrōrātor |
| II plur. | |
| III plur. | irrōrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| irroratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| irrōrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | irroratus, a, um esse |
| Plurale: | irrorati, ae, a esse |
| FUTUR |
| irroratum esse |
| GERUNDIVO |
| irrōrandus, a, um |
| SUPIN |
| irroratu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IRROROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|