GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


iūror - Diathèse passive

(iūro, iūras, iuravi, iūrāre, iuratum)

verbe transitif e intransitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. iūror
 II sing. iūrāris, iūrāre
 III sing. iūrātur
 I plur. iūrāmur
 II plur. iūramĭni
 III plur. iūrantur
IMPARFAIT
 I sing. iūrābar
 II sing. iūrabāris, iūrabāre
 III sing. iūrabātur
 I plur. iūrabāmur
 II plur. iūrabamĭni
 III plur. iūrabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. iūrābor
 II sing. iūrabĕris, iūrabĕre
 III sing. iūrabĭtur
 I plur. iūrabĭmur
 II plur. iūrabimĭni
 III plur. iūrabuntur
PARFAIT
 I sing. iuratus, –a, –um sum
 II sing. iuratus, –a, –um es
 III sing. iuratus, –a, –um est
 I plur. iurati, –ae, –a sumus
 II plur. iurati, –ae, –a estis
 III plur. iurati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. iuratus, –a, –um eram
 II sing. iuratus, –a, –um eras
 III sing. iuratus, –a, –um erat
 I plur. iurati, –ae, –a eramus
 II plur. iurati, –ae, –a eratis
 III plur. iurati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. iuratus, –a, –um ero
 II sing. iuratus, –a, –um eris
 III sing. iuratus, –a, –um erit
 I plur. iurati, –ae, –a erimus
 II plur. iurati, –ae, –a eritis
 III plur. iurati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. iūrer
 II sing. iūrēris, iūrēre
 III sing. iūrētur
 I plur. iūrēmur
 II plur. iūremĭni
 III plur. iūrentur
IMPARFAIT
 I sing. iūrārer
 II sing. iūrarēris, iūrarēre
 III sing. iūrarētur
 I plur. iūrarēmur
 II plur. iūraremĭni
 III plur. iūrarentur
PARFAIT
 I sing. iuratus, –a, –um sim
 II sing. iuratus, –a, –um sis
 III sing. iuratus, –a, –um sit
 I plur. iurati, –ae, –a simus
 II plur. iurati, –ae, –a sitis
 III plur. iurati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. iuratus, –a, –um essem
 II sing. iuratus, –a, –um esses
 III sing. iuratus, –a, –um esset
 I plur. iurati, –ae, –a essemus
 II plur. iurati, –ae, –a essetis
 III plur. iurati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. iūrāre
 II plur. iūramĭni
FUTUR
 II sing. iūrātor
 III sing. iūrātor
 II plur. –
 III plur. iūrantor
PARTICIPE
PARFAIT
 iuratus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 iūrāri
PARFAIT
 Singolare: iuratus, –a, –um esse
 Plurale: iurati, –ae, –a esse
FUTUR
 iuratum esse
GERUNDIVO
 iūrandus, –a, –um
SUPIN
 iuratu

Voir la forme active de ce verbe


<<  iūro iūror  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:IUROR100}} ---CACHE---