Déclinaison / Conjugueur latin
iūror - Diathèse active
(iūror, iūrāris, iūrāri, iuratus, iuratum)
verbe transitif e intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | iūror |
| II sing. | iūrāris, iūrāre |
| III sing. | iūrātur |
| I plur. | iūrāmur |
| II plur. | iūramĭni |
| III plur. | iūrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | iūrābar |
| II sing. | iūrabāris, iūrabāre |
| III sing. | iūrabātur |
| I plur. | iūrabāmur |
| II plur. | iūrabamĭni |
| III plur. | iūrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | iūrābor |
| II sing. | iūrabĕris, iūrabĕre |
| III sing. | iūrabĭtur |
| I plur. | iūrabĭmur |
| II plur. | iūrabimĭni |
| III plur. | iūrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | iuratus, a, um sum |
| II sing. | iuratus, a, um es |
| III sing. | iuratus, a, um est |
| I plur. | iurati, ae, a sumus |
| II plur. | iurati, ae, a estis |
| III plur. | iurati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | iuratus, a, um eram |
| II sing. | iuratus, a, um eras |
| III sing. | iuratus, a, um erat |
| I plur. | iurati, ae, a eramus |
| II plur. | iurati, ae, a eratis |
| III plur. | iurati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | iuratus, a, um ero |
| II sing. | iuratus, a, um eris |
| III sing. | iuratus, a, um erit |
| I plur. | iurati, ae, a erimus |
| II plur. | iurati, ae, a eritis |
| III plur. | iurati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | iūrer |
| II sing. | iūrēris, iūrēre |
| III sing. | iūrētur |
| I plur. | iūrēmur |
| II plur. | iūremĭni |
| III plur. | iūrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | iūrārer |
| II sing. | iūrarēris, iūrarēre |
| III sing. | iūrarētur |
| I plur. | iūrarēmur |
| II plur. | iūraremĭni |
| III plur. | iūrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | iuratus, a, um sim |
| II sing. | iuratus, a, um sis |
| III sing. | iuratus, a, um sit |
| I plur. | iurati, ae, a simus |
| II plur. | iurati, ae, a sitis |
| III plur. | iurati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | iuratus, a, um essem |
| II sing. | iuratus, a, um esses |
| III sing. | iuratus, a, um esset |
| I plur. | iurati, ae, a essemus |
| II plur. | iurati, ae, a essetis |
| III plur. | iurati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | iūrāre |
| II plur. | iūramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | iūrātor |
| III sing. | iūrātor |
| II plur. | |
| III plur. | iūrantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| iūrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | iuratus, a, um esse |
| Plurale: | iurati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | iuratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | iuratūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| iūrans, antis |
| FUTUR |
| iuratūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | iuratum |
| Passivo: | iuratu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | iūrandi |
| Datif: | iūrando |
| Accusatif: | iūrandum |
| Ablatif: | iūrando |
| |
| GERUNDIVO |
| iūrandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IUROR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|