Déclinaison / Conjugueur latin
mancŭpor - Diathèse passive
(mancŭpo, mancŭpas, mancupavi, mancŭpāre, mancupatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | mancŭpor |
| II sing. | mancŭpāris, mancŭpāre |
| III sing. | mancŭpātur |
| I plur. | mancŭpāmur |
| II plur. | mancŭpamĭni |
| III plur. | mancŭpantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mancŭpābar |
| II sing. | mancŭpabāris, mancŭpabāre |
| III sing. | mancŭpabātur |
| I plur. | mancŭpabāmur |
| II plur. | mancŭpabamĭni |
| III plur. | mancŭpabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mancŭpābor |
| II sing. | mancŭpabĕris, mancŭpabĕre |
| III sing. | mancŭpabĭtur |
| I plur. | mancŭpabĭmur |
| II plur. | mancŭpabimĭni |
| III plur. | mancŭpabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | mancupatus, a, um sum |
| II sing. | mancupatus, a, um es |
| III sing. | mancupatus, a, um est |
| I plur. | mancupati, ae, a sumus |
| II plur. | mancupati, ae, a estis |
| III plur. | mancupati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mancupatus, a, um eram |
| II sing. | mancupatus, a, um eras |
| III sing. | mancupatus, a, um erat |
| I plur. | mancupati, ae, a eramus |
| II plur. | mancupati, ae, a eratis |
| III plur. | mancupati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | mancupatus, a, um ero |
| II sing. | mancupatus, a, um eris |
| III sing. | mancupatus, a, um erit |
| I plur. | mancupati, ae, a erimus |
| II plur. | mancupati, ae, a eritis |
| III plur. | mancupati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mancŭper |
| II sing. | mancŭpēris, mancŭpēre |
| III sing. | mancŭpētur |
| I plur. | mancŭpēmur |
| II plur. | mancŭpemĭni |
| III plur. | mancŭpentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mancŭpārer |
| II sing. | mancŭparēris, mancŭparēre |
| III sing. | mancŭparētur |
| I plur. | mancŭparēmur |
| II plur. | mancŭparemĭni |
| III plur. | mancŭparentur |
| PARFAIT |
| I sing. | mancupatus, a, um sim |
| II sing. | mancupatus, a, um sis |
| III sing. | mancupatus, a, um sit |
| I plur. | mancupati, ae, a simus |
| II plur. | mancupati, ae, a sitis |
| III plur. | mancupati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mancupatus, a, um essem |
| II sing. | mancupatus, a, um esses |
| III sing. | mancupatus, a, um esset |
| I plur. | mancupati, ae, a essemus |
| II plur. | mancupati, ae, a essetis |
| III plur. | mancupati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mancŭpāre |
| II plur. | mancŭpamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mancŭpātor |
| III sing. | mancŭpātor |
| II plur. | |
| III plur. | mancŭpantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| mancupatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mancŭpāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | mancupatus, a, um esse |
| Plurale: | mancupati, ae, a esse |
| FUTUR |
| mancupatum esse |
| GERUNDIVO |
| mancŭpandus, a, um | |