Déclinaison / Conjugueur latin
mendīcor - Diathèse passive
(mendīco, mendīcas, mendicavi, mendīcāre, mendicatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | mendīcor |
| II sing. | mendīcāris, mendīcāre |
| III sing. | mendīcātur |
| I plur. | mendīcāmur |
| II plur. | mendīcamĭni |
| III plur. | mendīcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mendīcābar |
| II sing. | mendīcabāris, mendīcabāre |
| III sing. | mendīcabātur |
| I plur. | mendīcabāmur |
| II plur. | mendīcabamĭni |
| III plur. | mendīcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mendīcābor |
| II sing. | mendīcabĕris, mendīcabĕre |
| III sing. | mendīcabĭtur |
| I plur. | mendīcabĭmur |
| II plur. | mendīcabimĭni |
| III plur. | mendīcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | mendicatus, a, um sum |
| II sing. | mendicatus, a, um es |
| III sing. | mendicatus, a, um est |
| I plur. | mendicati, ae, a sumus |
| II plur. | mendicati, ae, a estis |
| III plur. | mendicati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mendicatus, a, um eram |
| II sing. | mendicatus, a, um eras |
| III sing. | mendicatus, a, um erat |
| I plur. | mendicati, ae, a eramus |
| II plur. | mendicati, ae, a eratis |
| III plur. | mendicati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | mendicatus, a, um ero |
| II sing. | mendicatus, a, um eris |
| III sing. | mendicatus, a, um erit |
| I plur. | mendicati, ae, a erimus |
| II plur. | mendicati, ae, a eritis |
| III plur. | mendicati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mendīcer |
| II sing. | mendīcēris, mendīcēre |
| III sing. | mendīcētur |
| I plur. | mendīcēmur |
| II plur. | mendīcemĭni |
| III plur. | mendīcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mendīcārer |
| II sing. | mendīcarēris, mendīcarēre |
| III sing. | mendīcarētur |
| I plur. | mendīcarēmur |
| II plur. | mendīcaremĭni |
| III plur. | mendīcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | mendicatus, a, um sim |
| II sing. | mendicatus, a, um sis |
| III sing. | mendicatus, a, um sit |
| I plur. | mendicati, ae, a simus |
| II plur. | mendicati, ae, a sitis |
| III plur. | mendicati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mendicatus, a, um essem |
| II sing. | mendicatus, a, um esses |
| III sing. | mendicatus, a, um esset |
| I plur. | mendicati, ae, a essemus |
| II plur. | mendicati, ae, a essetis |
| III plur. | mendicati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mendīcāre |
| II plur. | mendīcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mendīcātor |
| III sing. | mendīcātor |
| II plur. | |
| III plur. | mendīcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| mendicatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mendīcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | mendicatus, a, um esse |
| Plurale: | mendicati, ae, a esse |
| FUTUR |
| mendicatum esse |
| GERUNDIVO |
| mendīcandus, a, um |
| SUPIN |
| mendicatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MENDICOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|