Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | mendicus |
| Gen. | mendici |
| Dat. | mendico |
| Acc. | mendicum |
| Abl. | mendico |
| Voc. | mendice |
| PLURIEL |
| Nom. | mendici |
| Gen. | mendicōrum |
| Dat. | mendicis |
| Acc. | mendicos |
| Abl. | mendicis |
| Voc. | mendici |
| SINGULIER |
| Nom. | mendică |
| Gen. | mendicae |
| Dat. | mendicae |
| Acc. | mendicam |
| Abl. | mendicā |
| Voc. | mendică |
| PLURIEL |
| Nom. | mendicae |
| Gen. | mendicārum |
| Dat. | mendicis |
| Acc. | mendicas |
| Abl. | mendicis |
| Voc. | mendicae |
| SINGULIER |
| Nom. | mendicum |
| Gen. | mendici |
| Dat. | mendico |
| Acc. | mendicum |
| Abl. | mendico |
| Voc. | mendicum |
| PLURIEL |
| Nom. | mendica |
| Gen. | mendicōrum |
| Dat. | mendicis |
| Acc. | mendica |
| Abl. | mendicis | |