Déclinaison / Conjugueur latin
mīror - Diathèse active
(mīror, mīrāris, mīrāri, miratus, miratum)
verbe transitif e intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | mīror |
| II sing. | mīrāris, mīrāre |
| III sing. | mīrātur |
| I plur. | mīrāmur |
| II plur. | mīramĭni |
| III plur. | mīrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mīrābar |
| II sing. | mīrabāris, mīrabāre |
| III sing. | mīrabātur |
| I plur. | mīrabāmur |
| II plur. | mīrabamĭni |
| III plur. | mīrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mīrābor |
| II sing. | mīrabĕris, mīrabĕre |
| III sing. | mīrabĭtur |
| I plur. | mīrabĭmur |
| II plur. | mīrabimĭni |
| III plur. | mīrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | miratus, a, um sum |
| II sing. | miratus, a, um es |
| III sing. | miratus, a, um est |
| I plur. | mirati, ae, a sumus |
| II plur. | mirati, ae, a estis |
| III plur. | mirati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | miratus, a, um eram |
| II sing. | miratus, a, um eras |
| III sing. | miratus, a, um erat |
| I plur. | mirati, ae, a eramus |
| II plur. | mirati, ae, a eratis |
| III plur. | mirati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | miratus, a, um ero |
| II sing. | miratus, a, um eris |
| III sing. | miratus, a, um erit |
| I plur. | mirati, ae, a erimus |
| II plur. | mirati, ae, a eritis |
| III plur. | mirati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mīrer |
| II sing. | mīrēris, mīrēre |
| III sing. | mīrētur |
| I plur. | mīrēmur |
| II plur. | mīremĭni |
| III plur. | mīrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mīrārer |
| II sing. | mīrarēris, mīrarēre |
| III sing. | mīrarētur |
| I plur. | mīrarēmur |
| II plur. | mīraremĭni |
| III plur. | mīrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | miratus, a, um sim |
| II sing. | miratus, a, um sis |
| III sing. | miratus, a, um sit |
| I plur. | mirati, ae, a simus |
| II plur. | mirati, ae, a sitis |
| III plur. | mirati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | miratus, a, um essem |
| II sing. | miratus, a, um esses |
| III sing. | miratus, a, um esset |
| I plur. | mirati, ae, a essemus |
| II plur. | mirati, ae, a essetis |
| III plur. | mirati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mīrāre |
| II plur. | mīramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mīrātor |
| III sing. | mīrātor |
| II plur. | |
| III plur. | mīrantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mīrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | miratus, a, um esse |
| Plurale: | mirati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | miratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | miratūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| mīrans, antis |
| FUTUR |
| miratūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | miratum |
| Passivo: | miratu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | mīrandi |
| Datif: | mīrando |
| Accusatif: | mīrandum |
| Ablatif: | mīrando |
| |
| GERUNDIVO |
| mīrandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MIROR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|