Déclinaison / Conjugueur latin
mītĭfĭco - Diathèse active
(mītĭfĭco, mītĭfĭcas, mitificavi, mītĭfĭcāre, mitificatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | mītĭfĭco |
| II sing. | mītĭfĭcas |
| III sing. | mītĭfĭcat |
| I plur. | mītĭfĭcāmus |
| II plur. | mītĭfĭcātis |
| III plur. | mītĭfĭcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mītĭfĭcābam |
| II sing. | mītĭfĭcābas |
| III sing. | mītĭfĭcābat |
| I plur. | mītĭfĭcabāmus |
| II plur. | mītĭfĭcabātis |
| III plur. | mītĭfĭcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mītĭfĭcābo |
| II sing. | mītĭfĭcābis |
| III sing. | mītĭfĭcābit |
| I plur. | mītĭfĭcabĭmus |
| II plur. | mītĭfĭcabĭtis |
| III plur. | mītĭfĭcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | mitificavi |
| II sing. | mitificavisti |
| III sing. | mitificavit |
| I plur. | mitificavĭmus |
| II plur. | mitificavistis |
| III plur. | mitificavērunt, mitificavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mitificavĕram |
| II sing. | mitificavĕras |
| III sing. | mitificavĕrat |
| I plur. | mitificaverāmus |
| II plur. | mitificaverātis |
| III plur. | mitificavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | mitificavĕro |
| II sing. | mitificavĕris |
| III sing. | mitificavĕrit |
| I plur. | mitificaverĭmus |
| II plur. | mitificaverĭtis |
| III plur. | mitificavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | mītĭfĭcem |
| II sing. | mītĭfĭces |
| III sing. | mītĭfĭcet |
| I plur. | mītĭfĭcēmus |
| II plur. | mītĭfĭcētis |
| III plur. | mītĭfĭcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mītĭfĭcārem |
| II sing. | mītĭfĭcāres |
| III sing. | mītĭfĭcāret |
| I plur. | mītĭfĭcarēmus |
| II plur. | mītĭfĭcarētis |
| III plur. | mītĭfĭcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | mitificavĕrim |
| II sing. | mitificavĕris |
| III sing. | mitificavĕrit |
| I plur. | mitificaverĭmus |
| II plur. | mitificaverĭtis |
| III plur. | mitificavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mitificavissem |
| II sing. | mitificavisses |
| III sing. | mitificavisset |
| I plur. | mitificavissēmus |
| II plur. | mitificavissētis |
| III plur. | mitificavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mītĭfĭca |
| II plur. | mītĭfĭcāte |
| FUTUR |
| II sing. | mītĭfĭcāto |
| III sing. | mītĭfĭcāto |
| II plur. | mītĭfĭcatōte |
| III plur. | mītĭfĭcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| mītĭfĭcans, antis |
| FUTUR |
| mitificatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| mītĭfĭcāre |
| PARFAIT |
| mitificavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | mitificatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | mitificatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | mītĭfĭcandi |
| Datif: | mītĭfĭcando |
| Accusatif: | ad mītĭfĭcandum |
| Ablatif: | mītĭfĭcando |
| SUPIN |
| mitificatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MITIFICO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|