Déclinaison / Conjugueur latin
mītĭfĭcor - Diathèse passive
(mītĭfĭco, mītĭfĭcas, mitificavi, mītĭfĭcāre, mitificatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | mītĭfĭcor |
| II sing. | mītĭfĭcāris, mītĭfĭcāre |
| III sing. | mītĭfĭcātur |
| I plur. | mītĭfĭcāmur |
| II plur. | mītĭfĭcamĭni |
| III plur. | mītĭfĭcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mītĭfĭcābar |
| II sing. | mītĭfĭcabāris, mītĭfĭcabāre |
| III sing. | mītĭfĭcabātur |
| I plur. | mītĭfĭcabāmur |
| II plur. | mītĭfĭcabamĭni |
| III plur. | mītĭfĭcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mītĭfĭcābor |
| II sing. | mītĭfĭcabĕris, mītĭfĭcabĕre |
| III sing. | mītĭfĭcabĭtur |
| I plur. | mītĭfĭcabĭmur |
| II plur. | mītĭfĭcabimĭni |
| III plur. | mītĭfĭcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | mitificatus, a, um sum |
| II sing. | mitificatus, a, um es |
| III sing. | mitificatus, a, um est |
| I plur. | mitificati, ae, a sumus |
| II plur. | mitificati, ae, a estis |
| III plur. | mitificati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mitificatus, a, um eram |
| II sing. | mitificatus, a, um eras |
| III sing. | mitificatus, a, um erat |
| I plur. | mitificati, ae, a eramus |
| II plur. | mitificati, ae, a eratis |
| III plur. | mitificati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | mitificatus, a, um ero |
| II sing. | mitificatus, a, um eris |
| III sing. | mitificatus, a, um erit |
| I plur. | mitificati, ae, a erimus |
| II plur. | mitificati, ae, a eritis |
| III plur. | mitificati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mītĭfĭcer |
| II sing. | mītĭfĭcēris, mītĭfĭcēre |
| III sing. | mītĭfĭcētur |
| I plur. | mītĭfĭcēmur |
| II plur. | mītĭfĭcemĭni |
| III plur. | mītĭfĭcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mītĭfĭcārer |
| II sing. | mītĭfĭcarēris, mītĭfĭcarēre |
| III sing. | mītĭfĭcarētur |
| I plur. | mītĭfĭcarēmur |
| II plur. | mītĭfĭcaremĭni |
| III plur. | mītĭfĭcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | mitificatus, a, um sim |
| II sing. | mitificatus, a, um sis |
| III sing. | mitificatus, a, um sit |
| I plur. | mitificati, ae, a simus |
| II plur. | mitificati, ae, a sitis |
| III plur. | mitificati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mitificatus, a, um essem |
| II sing. | mitificatus, a, um esses |
| III sing. | mitificatus, a, um esset |
| I plur. | mitificati, ae, a essemus |
| II plur. | mitificati, ae, a essetis |
| III plur. | mitificati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mītĭfĭcāre |
| II plur. | mītĭfĭcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mītĭfĭcātor |
| III sing. | mītĭfĭcātor |
| II plur. | |
| III plur. | mītĭfĭcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| mitificatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mītĭfĭcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | mitificatus, a, um esse |
| Plurale: | mitificati, ae, a esse |
| FUTUR |
| mitificatum esse |
| GERUNDIVO |
| mītĭfĭcandus, a, um | |