Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | monitus |
| Gen. | moniti |
| Dat. | monito |
| Acc. | monitum |
| Abl. | monito |
| Voc. | monite |
| PLURIEL |
| Nom. | moniti |
| Gen. | monitōrum |
| Dat. | monitis |
| Acc. | monitos |
| Abl. | monitis |
| Voc. | moniti |
| SINGULIER |
| Nom. | monită |
| Gen. | monitae |
| Dat. | monitae |
| Acc. | monitam |
| Abl. | monitā |
| Voc. | monită |
| PLURIEL |
| Nom. | monitae |
| Gen. | monitārum |
| Dat. | monitis |
| Acc. | monitas |
| Abl. | monitis |
| Voc. | monitae |
| SINGULIER |
| Nom. | monitum |
| Gen. | moniti |
| Dat. | monito |
| Acc. | monitum |
| Abl. | monito |
| Voc. | monitum |
| PLURIEL |
| Nom. | monita |
| Gen. | monitōrum |
| Dat. | monitis |
| Acc. | monita |
| Abl. | monitis |
| Voc. | monita |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MONITUS300}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|