Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | obcanto |
| II sing. | obcantas |
| III sing. | obcantat |
| I plur. | obcantāmus |
| II plur. | obcantātis |
| III plur. | obcantant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obcantābam |
| II sing. | obcantābas |
| III sing. | obcantābat |
| I plur. | obcantabāmus |
| II plur. | obcantabātis |
| III plur. | obcantābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obcantābo |
| II sing. | obcantābis |
| III sing. | obcantābit |
| I plur. | obcantabĭmus |
| II plur. | obcantabĭtis |
| III plur. | obcantābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obcantavi |
| II sing. | obcantavisti |
| III sing. | obcantavit |
| I plur. | obcantavĭmus |
| II plur. | obcantavistis |
| III plur. | obcantavērunt, obcantavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obcantavĕram |
| II sing. | obcantavĕras |
| III sing. | obcantavĕrat |
| I plur. | obcantaverāmus |
| II plur. | obcantaverātis |
| III plur. | obcantavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obcantavĕro |
| II sing. | obcantavĕris |
| III sing. | obcantavĕrit |
| I plur. | obcantaverĭmus |
| II plur. | obcantaverĭtis |
| III plur. | obcantavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obcantem |
| II sing. | obcantes |
| III sing. | obcantet |
| I plur. | obcantēmus |
| II plur. | obcantētis |
| III plur. | obcantent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obcantārem |
| II sing. | obcantāres |
| III sing. | obcantāret |
| I plur. | obcantarēmus |
| II plur. | obcantarētis |
| III plur. | obcantārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obcantavĕrim |
| II sing. | obcantavĕris |
| III sing. | obcantavĕrit |
| I plur. | obcantaverĭmus |
| II plur. | obcantaverĭtis |
| III plur. | obcantavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obcantavissem |
| II sing. | obcantavisses |
| III sing. | obcantavisset |
| I plur. | obcantavissēmus |
| II plur. | obcantavissētis |
| III plur. | obcantavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obcanta |
| II plur. | obcantāte |
| FUTUR |
| II sing. | obcantāto |
| III sing. | obcantāto |
| II plur. | obcantatōte |
| III plur. | obcantanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obcantans, antis |
| FUTUR |
| obcantatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obcantāre |
| PARFAIT |
| obcantavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obcantatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obcantatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obcantandi |
| Datif: | obcantando |
| Accusatif: | ad obcantandum |
| Ablatif: | obcantando |
| SUPIN |
| obcantatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBCANTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|