Déclinaison / Conjugueur latin
obcantor - Diathèse passive
(obcanto, obcantas, obcantavi, obcantāre, obcantatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obcantor |
| II sing. | obcantāris, obcantāre |
| III sing. | obcantātur |
| I plur. | obcantāmur |
| II plur. | obcantamĭni |
| III plur. | obcantantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obcantābar |
| II sing. | obcantabāris, obcantabāre |
| III sing. | obcantabātur |
| I plur. | obcantabāmur |
| II plur. | obcantabamĭni |
| III plur. | obcantabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obcantābor |
| II sing. | obcantabĕris, obcantabĕre |
| III sing. | obcantabĭtur |
| I plur. | obcantabĭmur |
| II plur. | obcantabimĭni |
| III plur. | obcantabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obcantatus, a, um sum |
| II sing. | obcantatus, a, um es |
| III sing. | obcantatus, a, um est |
| I plur. | obcantati, ae, a sumus |
| II plur. | obcantati, ae, a estis |
| III plur. | obcantati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obcantatus, a, um eram |
| II sing. | obcantatus, a, um eras |
| III sing. | obcantatus, a, um erat |
| I plur. | obcantati, ae, a eramus |
| II plur. | obcantati, ae, a eratis |
| III plur. | obcantati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obcantatus, a, um ero |
| II sing. | obcantatus, a, um eris |
| III sing. | obcantatus, a, um erit |
| I plur. | obcantati, ae, a erimus |
| II plur. | obcantati, ae, a eritis |
| III plur. | obcantati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obcanter |
| II sing. | obcantēris, obcantēre |
| III sing. | obcantētur |
| I plur. | obcantēmur |
| II plur. | obcantemĭni |
| III plur. | obcantentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obcantārer |
| II sing. | obcantarēris, obcantarēre |
| III sing. | obcantarētur |
| I plur. | obcantarēmur |
| II plur. | obcantaremĭni |
| III plur. | obcantarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obcantatus, a, um sim |
| II sing. | obcantatus, a, um sis |
| III sing. | obcantatus, a, um sit |
| I plur. | obcantati, ae, a simus |
| II plur. | obcantati, ae, a sitis |
| III plur. | obcantati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obcantatus, a, um essem |
| II sing. | obcantatus, a, um esses |
| III sing. | obcantatus, a, um esset |
| I plur. | obcantati, ae, a essemus |
| II plur. | obcantati, ae, a essetis |
| III plur. | obcantati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obcantāre |
| II plur. | obcantamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obcantātor |
| III sing. | obcantātor |
| II plur. | |
| III plur. | obcantantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obcantatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obcantāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obcantatus, a, um esse |
| Plurale: | obcantati, ae, a esse |
| FUTUR |
| obcantatum esse |
| GERUNDIVO |
| obcantandus, a, um | |