Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | obdūcor |
| II sing. | obdūcĕris, obdūcĕre |
| III sing. | obdūcĭtur |
| I plur. | obdūcĭmur |
| II plur. | obdūcimĭni |
| III plur. | obdūcuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obdūcēbar |
| II sing. | obdūcebāris, obdūcebāre |
| III sing. | obdūcebātur |
| I plur. | obdūcebāmur |
| II plur. | obdūcebamĭni |
| III plur. | obdūcebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obdūcar |
| II sing. | obdūcēris, obdūcēre |
| III sing. | obdūcētur |
| I plur. | obdūcēmur |
| II plur. | obdūcemĭni |
| III plur. | obdūcentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obductus, a, um sum |
| II sing. | obductus, a, um es |
| III sing. | obductus, a, um est |
| I plur. | obducti, ae, a sumus |
| II plur. | obducti, ae, a estis |
| III plur. | obducti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obductus, a, um eram |
| II sing. | obductus, a, um eras |
| III sing. | obductus, a, um erat |
| I plur. | obducti, ae, a eramus |
| II plur. | obducti, ae, a eratis |
| III plur. | obducti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obductus, a, um ero |
| II sing. | obductus, a, um eris |
| III sing. | obductus, a, um erit |
| I plur. | obducti, ae, a erimus |
| II plur. | obducti, ae, a eritis |
| III plur. | obducti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obdūcar |
| II sing. | obdūcāris, obdūcāre |
| III sing. | obdūcātur |
| I plur. | obdūcāmur |
| II plur. | obdūcamĭni |
| III plur. | obdūcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obdūcĕrer |
| II sing. | obdūcerēris, obdūcerēre |
| III sing. | obdūcerētur |
| I plur. | obdūcerēmur |
| II plur. | obdūceremĭni |
| III plur. | obdūcerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obductus, a, um sim |
| II sing. | obductus, a, um sis |
| III sing. | obductus, a, um sit |
| I plur. | obducti, ae, a simus |
| II plur. | obducti, ae, a sitis |
| III plur. | obducti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obductus, a, um essem |
| II sing. | obductus, a, um esses |
| III sing. | obductus, a, um esset |
| I plur. | obducti, ae, a essemus |
| II plur. | obducti, ae, a essetis |
| III plur. | obducti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obdūcĕre |
| II plur. | obdūcimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obdūcĭtor |
| III sing. | obdūcĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | obdūcuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obductus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obdūci |
| PARFAIT |
| Singolare: | obductus, a, um esse |
| Plurale: | obducti, ae, a esse |
| FUTUR |
| obductum esse |
| GERUNDIVO |
| obdūcendus, a, um |
| SUPIN |
| obductu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBDUCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|