Déclinaison / Conjugueur latin
ŏbĕquĭto - Diathèse active
(ŏbĕquĭto, ŏbĕquĭtas, ŏbĕquĭtāre, obequitavi)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ŏbĕquĭto |
| II sing. | ŏbĕquĭtas |
| III sing. | ŏbĕquĭtat |
| I plur. | ŏbĕquĭtāmus |
| II plur. | ŏbĕquĭtātis |
| III plur. | ŏbĕquĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ŏbĕquĭtābam |
| II sing. | ŏbĕquĭtābas |
| III sing. | ŏbĕquĭtābat |
| I plur. | ŏbĕquĭtabāmus |
| II plur. | ŏbĕquĭtabātis |
| III plur. | ŏbĕquĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ŏbĕquĭtābo |
| II sing. | ŏbĕquĭtābis |
| III sing. | ŏbĕquĭtābit |
| I plur. | ŏbĕquĭtabĭmus |
| II plur. | ŏbĕquĭtabĭtis |
| III plur. | ŏbĕquĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obequitavi |
| II sing. | obequitavisti |
| III sing. | obequitavit |
| I plur. | obequitavĭmus |
| II plur. | obequitavistis |
| III plur. | obequitavēreunt, obequitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obequitavĕram |
| II sing. | obequitavĕras |
| III sing. | obequitavĕrat |
| I plur. | obequitaverāmus |
| II plur. | obequitaverātis |
| III plur. | obequitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obequitavĕro |
| II sing. | obequitavĕris |
| III sing. | obequitavĕrit |
| I plur. | obequitaverĭmus |
| II plur. | obequitaverĭtis |
| III plur. | obequitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ŏbĕquĭtem |
| II sing. | ŏbĕquĭtes |
| III sing. | ŏbĕquĭtet |
| I plur. | ŏbĕquĭtēmus |
| II plur. | ŏbĕquĭtētis |
| III plur. | ŏbĕquĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ŏbĕquĭtārem |
| II sing. | ŏbĕquĭtāres |
| III sing. | ŏbĕquĭtāret |
| I plur. | ŏbĕquĭtarēmus |
| II plur. | ŏbĕquĭtarētis |
| III plur. | ŏbĕquĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obequitavĕrim |
| II sing. | obequitavĕris |
| III sing. | obequitavĕrit |
| I plur. | obequitaverĭmus |
| II plur. | obequitaverĭtis |
| III plur. | obequitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obequitavissem |
| II sing. | obequitavisses |
| III sing. | obequitavisset |
| I plur. | obequitavissēmus |
| II plur. | obequitavissētis |
| III plur. | obequitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ŏbĕquĭta |
| II plur. | ŏbĕquĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | ŏbĕquĭtāto |
| III sing. | ŏbĕquĭtāto |
| II plur. | ŏbĕquĭtatōte |
| III plur. | ŏbĕquĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ŏbĕquĭtans, antis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ŏbĕquĭtāre |
| PARFAIT |
| obequitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ŏbĕquĭtandi |
| Datif: | ŏbĕquĭtando |
| Accusatif: | ad ŏbĕquĭtandum |
| Ablatif: | ŏbĕquĭtando |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBEQUITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|