Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | obiecto |
| II sing. | obiectas |
| III sing. | obiectat |
| I plur. | obiectāmus |
| II plur. | obiectātis |
| III plur. | obiectant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obiectābam |
| II sing. | obiectābas |
| III sing. | obiectābat |
| I plur. | obiectabāmus |
| II plur. | obiectabātis |
| III plur. | obiectābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obiectābo |
| II sing. | obiectābis |
| III sing. | obiectābit |
| I plur. | obiectabĭmus |
| II plur. | obiectabĭtis |
| III plur. | obiectābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obiectavi |
| II sing. | obiectavisti |
| III sing. | obiectavit |
| I plur. | obiectavĭmus |
| II plur. | obiectavistis |
| III plur. | obiectavērunt, obiectavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obiectavĕram |
| II sing. | obiectavĕras |
| III sing. | obiectavĕrat |
| I plur. | obiectaverāmus |
| II plur. | obiectaverātis |
| III plur. | obiectavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obiectavĕro |
| II sing. | obiectavĕris |
| III sing. | obiectavĕrit |
| I plur. | obiectaverĭmus |
| II plur. | obiectaverĭtis |
| III plur. | obiectavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obiectem |
| II sing. | obiectes |
| III sing. | obiectet |
| I plur. | obiectēmus |
| II plur. | obiectētis |
| III plur. | obiectent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obiectārem |
| II sing. | obiectāres |
| III sing. | obiectāret |
| I plur. | obiectarēmus |
| II plur. | obiectarētis |
| III plur. | obiectārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obiectavĕrim |
| II sing. | obiectavĕris |
| III sing. | obiectavĕrit |
| I plur. | obiectaverĭmus |
| II plur. | obiectaverĭtis |
| III plur. | obiectavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obiectavissem |
| II sing. | obiectavisses |
| III sing. | obiectavisset |
| I plur. | obiectavissēmus |
| II plur. | obiectavissētis |
| III plur. | obiectavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obiecta |
| II plur. | obiectāte |
| FUTUR |
| II sing. | obiectāto |
| III sing. | obiectāto |
| II plur. | obiectatōte |
| III plur. | obiectanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obiectans, antis |
| FUTUR |
| obiectatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obiectāre |
| PARFAIT |
| obiectavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obiectatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obiectatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obiectandi |
| Datif: | obiectando |
| Accusatif: | ad obiectandum |
| Ablatif: | obiectando |
| SUPIN |
| obiectatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBIECTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|