Déclinaison / Conjugueur latin
obnuntĭor - Diathèse passive
(obnuntĭo, obnuntĭas, obnuntiavi, obnuntĭāre, obnuntiatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obnuntĭor |
| II sing. | obnuntĭāris, obnuntĭāre |
| III sing. | obnuntĭātur |
| I plur. | obnuntĭāmur |
| II plur. | obnuntĭamĭni |
| III plur. | obnuntĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obnuntĭābar |
| II sing. | obnuntĭabāris, obnuntĭabāre |
| III sing. | obnuntĭabātur |
| I plur. | obnuntĭabāmur |
| II plur. | obnuntĭabamĭni |
| III plur. | obnuntĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obnuntĭābor |
| II sing. | obnuntĭabĕris, obnuntĭabĕre |
| III sing. | obnuntĭabĭtur |
| I plur. | obnuntĭabĭmur |
| II plur. | obnuntĭabimĭni |
| III plur. | obnuntĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obnuntiatus, a, um sum |
| II sing. | obnuntiatus, a, um es |
| III sing. | obnuntiatus, a, um est |
| I plur. | obnuntiati, ae, a sumus |
| II plur. | obnuntiati, ae, a estis |
| III plur. | obnuntiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obnuntiatus, a, um eram |
| II sing. | obnuntiatus, a, um eras |
| III sing. | obnuntiatus, a, um erat |
| I plur. | obnuntiati, ae, a eramus |
| II plur. | obnuntiati, ae, a eratis |
| III plur. | obnuntiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obnuntiatus, a, um ero |
| II sing. | obnuntiatus, a, um eris |
| III sing. | obnuntiatus, a, um erit |
| I plur. | obnuntiati, ae, a erimus |
| II plur. | obnuntiati, ae, a eritis |
| III plur. | obnuntiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obnuntĭer |
| II sing. | obnuntĭēris, obnuntĭēre |
| III sing. | obnuntĭētur |
| I plur. | obnuntĭēmur |
| II plur. | obnuntĭemĭni |
| III plur. | obnuntĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obnuntĭārer |
| II sing. | obnuntĭarēris, obnuntĭarēre |
| III sing. | obnuntĭarētur |
| I plur. | obnuntĭarēmur |
| II plur. | obnuntĭaremĭni |
| III plur. | obnuntĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obnuntiatus, a, um sim |
| II sing. | obnuntiatus, a, um sis |
| III sing. | obnuntiatus, a, um sit |
| I plur. | obnuntiati, ae, a simus |
| II plur. | obnuntiati, ae, a sitis |
| III plur. | obnuntiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obnuntiatus, a, um essem |
| II sing. | obnuntiatus, a, um esses |
| III sing. | obnuntiatus, a, um esset |
| I plur. | obnuntiati, ae, a essemus |
| II plur. | obnuntiati, ae, a essetis |
| III plur. | obnuntiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obnuntĭāre |
| II plur. | obnuntĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obnuntĭātor |
| III sing. | obnuntĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | obnuntĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obnuntiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obnuntĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obnuntiatus, a, um esse |
| Plurale: | obnuntiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| obnuntiatum esse |
| GERUNDIVO |
| obnuntĭandus, a, um |
| SUPIN |
| obnuntiatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBNUNTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|