Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | obpĕto |
| II sing. | obpĕtis |
| III sing. | obpĕtit |
| I plur. | obpĕtĭmus |
| II plur. | obpĕtĭtis |
| III plur. | obpĕtunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obpĕtēbam |
| II sing. | obpĕtēbas |
| III sing. | obpĕtēbat |
| I plur. | obpĕtebāmus |
| II plur. | obpĕtebātis |
| III plur. | obpĕtēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obpĕtam |
| II sing. | obpĕtes |
| III sing. | obpĕtet |
| I plur. | obpĕtēmus |
| II plur. | obpĕtētis |
| III plur. | obpĕtent |
| PARFAIT |
| I sing. | obpetii o obpetivi |
| II sing. | obpetiisti o obpetivisti |
| III sing. | obpetiit o obpetivit |
| I plur. | obpetiĭmus o obpetivĭmus |
| II plur. | obpetiistis o obpetivistis |
| III plur. | obpetiērunt o obpetivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obpetiĕram o obpetivĕram |
| II sing. | obpetiĕras o obpetivĕras |
| III sing. | obpetiĕrat o obpetivĕrat |
| I plur. | obpetierāmus o obpetiverāmus |
| II plur. | obpetierātis o obpetiverātis |
| III plur. | obpetiĕrant o obpetivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obpetiĕro o obpetivĕro |
| II sing. | obpetiĕris o obpetivĕris |
| III sing. | obpetiĕrit o obpetivĕrit |
| I plur. | obpetierĭmus o obpetiverĭmus |
| II plur. | obpetierĭtis o obpetiverĭtis |
| III plur. | obpetiĕrint o obpetivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obpĕtam |
| II sing. | obpĕtas |
| III sing. | obpĕtat |
| I plur. | obpĕtāmus |
| II plur. | obpĕtātis |
| III plur. | obpĕtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obpĕtĕrem |
| II sing. | obpĕtĕres |
| III sing. | obpĕtĕret |
| I plur. | obpĕterēmus |
| II plur. | obpĕterētis |
| III plur. | obpĕtĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | obpetiĕrim o obpetivĕrim |
| II sing. | obpetiĕris o obpetivĕris |
| III sing. | obpetiĕrit o obpetivĕrit |
| I plur. | obpetierĭmus o obpetiverĭmus |
| II plur. | obpetierĭtis o obpetiverĭtis |
| III plur. | obpetiĕrint o obpetivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obpetiissem o obpetivissem |
| II sing. | obpetiisses o obpetivisses |
| III sing. | obpetiisset o obpetivisset |
| I plur. | obpetiissēmus o obpetivissēmus |
| II plur. | obpetiissētis o obpetivissētis |
| III plur. | obpetiissent o obpetivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obpĕtĕ |
| II plur. | obpĕtĭte |
| FUTUR |
| II sing. | obpĕtĭto |
| III sing. | obpĕtĭto |
| II plur. | obpĕtitōte |
| III plur. | obpĕtunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obpĕtens, entis |
| FUTUR |
| obpetitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obpĕtĕre |
| PARFAIT |
| obpetiisse o obpetivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obpetitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obpetitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obpĕtendi |
| Datif: | obpĕtendo |
| Accusatif: | ad obpĕtendum |
| Ablatif: | obpĕtendo |
| SUPIN |
| obpetitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBPETO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|