Déclinaison / Conjugueur latin
obrŭor - Diathèse passive
(obrŭo, obrŭis, obrui, obrŭĕre, obrutum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obrŭor |
| II sing. | obrŭĕris, obrŭĕre |
| III sing. | obrŭĭtur |
| I plur. | obrŭĭmur |
| II plur. | obrŭimĭni |
| III plur. | obrŭuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obrŭēbar |
| II sing. | obrŭebāris, obrŭebāre |
| III sing. | obrŭebātur |
| I plur. | obrŭebāmur |
| II plur. | obrŭebamĭni |
| III plur. | obrŭebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obrŭar |
| II sing. | obrŭēris, obrŭēre |
| III sing. | obrŭētur |
| I plur. | obrŭēmur |
| II plur. | obrŭemĭni |
| III plur. | obrŭentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obrutus, a, um sum |
| II sing. | obrutus, a, um es |
| III sing. | obrutus, a, um est |
| I plur. | obruti, ae, a sumus |
| II plur. | obruti, ae, a estis |
| III plur. | obruti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obrutus, a, um eram |
| II sing. | obrutus, a, um eras |
| III sing. | obrutus, a, um erat |
| I plur. | obruti, ae, a eramus |
| II plur. | obruti, ae, a eratis |
| III plur. | obruti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obrutus, a, um ero |
| II sing. | obrutus, a, um eris |
| III sing. | obrutus, a, um erit |
| I plur. | obruti, ae, a erimus |
| II plur. | obruti, ae, a eritis |
| III plur. | obruti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obrŭar |
| II sing. | obrŭāris, obrŭāre |
| III sing. | obrŭātur |
| I plur. | obrŭāmur |
| II plur. | obrŭamĭni |
| III plur. | obrŭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obrŭĕrer |
| II sing. | obrŭerēris, obrŭerēre |
| III sing. | obrŭerētur |
| I plur. | obrŭerēmur |
| II plur. | obrŭeremĭni |
| III plur. | obrŭerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obrutus, a, um sim |
| II sing. | obrutus, a, um sis |
| III sing. | obrutus, a, um sit |
| I plur. | obruti, ae, a simus |
| II plur. | obruti, ae, a sitis |
| III plur. | obruti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obrutus, a, um essem |
| II sing. | obrutus, a, um esses |
| III sing. | obrutus, a, um esset |
| I plur. | obruti, ae, a essemus |
| II plur. | obruti, ae, a essetis |
| III plur. | obruti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obrŭĕre |
| II plur. | obrŭĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | obrŭĭtor |
| III sing. | obrŭĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | obrŭuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obrutus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obrŭi |
| PARFAIT |
| Singolare: | obrutus, a, um esse |
| Plurale: | obruti, ae, a esse |
| FUTUR |
| obrutum esse |
| GERUNDIVO |
| obrŭendus, a, um |
| SUPIN |
| obrutu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBRUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|