Déclinaison / Conjugueur latin
obscaevo - Diathèse active
(obscaevo, obscaevas, obscaevavi, obscaevāre, obscaevatum)
verbe intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obscaevo |
| II sing. | obscaevas |
| III sing. | obscaevat |
| I plur. | obscaevāmus |
| II plur. | obscaevātis |
| III plur. | obscaevant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obscaevābam |
| II sing. | obscaevābas |
| III sing. | obscaevābat |
| I plur. | obscaevabāmus |
| II plur. | obscaevabātis |
| III plur. | obscaevābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obscaevābo |
| II sing. | obscaevābis |
| III sing. | obscaevābit |
| I plur. | obscaevabĭmus |
| II plur. | obscaevabĭtis |
| III plur. | obscaevābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obscaevavi |
| II sing. | obscaevavisti |
| III sing. | obscaevavit |
| I plur. | obscaevavĭmus |
| II plur. | obscaevavistis |
| III plur. | obscaevavērunt, obscaevavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obscaevavĕram |
| II sing. | obscaevavĕras |
| III sing. | obscaevavĕrat |
| I plur. | obscaevaverāmus |
| II plur. | obscaevaverātis |
| III plur. | obscaevavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obscaevavĕro |
| II sing. | obscaevavĕris |
| III sing. | obscaevavĕrit |
| I plur. | obscaevaverĭmus |
| II plur. | obscaevaverĭtis |
| III plur. | obscaevavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obscaevem |
| II sing. | obscaeves |
| III sing. | obscaevet |
| I plur. | obscaevēmus |
| II plur. | obscaevētis |
| III plur. | obscaevent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obscaevārem |
| II sing. | obscaevāres |
| III sing. | obscaevāret |
| I plur. | obscaevarēmus |
| II plur. | obscaevarētis |
| III plur. | obscaevārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obscaevavĕrim |
| II sing. | obscaevavĕris |
| III sing. | obscaevavĕrit |
| I plur. | obscaevaverĭmus |
| II plur. | obscaevaverĭtis |
| III plur. | obscaevavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obscaevavissem |
| II sing. | obscaevavisses |
| III sing. | obscaevavisset |
| I plur. | obscaevavissēmus |
| II plur. | obscaevavissētis |
| III plur. | obscaevavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obscaeva |
| II plur. | obscaevāte |
| FUTUR |
| II sing. | obscaevāto |
| III sing. | obscaevāto |
| II plur. | obscaevatōte |
| III plur. | obscaevanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obscaevans, antis |
| FUTUR |
| obscaevatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obscaevāre |
| PARFAIT |
| obscaevavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obscaevatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obscaevatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obscaevandi |
| Datif: | obscaevando |
| Accusatif: | ad obscaevandum |
| Ablatif: | obscaevando |
| SUPIN |
| obscaevatum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBSCAEVO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|