Déclinaison / Conjugueur latin
obsŏlesco - Diathèse active
(obsŏlesco, obsŏlescis, obsolevi, obsŏlescĕre, obsoletum)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obsŏlesco |
| II sing. | obsŏlescis |
| III sing. | obsŏlescit |
| I plur. | obsŏlescĭmus |
| II plur. | obsŏlescĭtis |
| III plur. | obsŏlescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsŏlescēbam |
| II sing. | obsŏlescēbas |
| III sing. | obsŏlescēbat |
| I plur. | obsŏlescebāmus |
| II plur. | obsŏlescebātis |
| III plur. | obsŏlescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obsŏlescam |
| II sing. | obsŏlesces |
| III sing. | obsŏlescet |
| I plur. | obsŏlescēmus |
| II plur. | obsŏlescētis |
| III plur. | obsŏlescent |
| PARFAIT |
| I sing. | obsolevi |
| II sing. | obsolevisti |
| III sing. | obsolevit |
| I plur. | obsolevĭmus |
| II plur. | obsolevistis |
| III plur. | obsolevērunt, obsolevēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsolevĕram |
| II sing. | obsolevĕras |
| III sing. | obsolevĕrat |
| I plur. | obsoleverāmus |
| II plur. | obsoleverātis |
| III plur. | obsolevĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obsolevĕro |
| II sing. | obsolevĕris |
| III sing. | obsolevĕrit |
| I plur. | obsoleverĭmus |
| II plur. | obsoleverĭtis |
| III plur. | obsolevĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obsŏlescam |
| II sing. | obsŏlescas |
| III sing. | obsŏlescat |
| I plur. | obsŏlescāmus |
| II plur. | obsŏlescātis |
| III plur. | obsŏlescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsŏlescĕrem |
| II sing. | obsŏlescĕres |
| III sing. | obsŏlescĕret |
| I plur. | obsŏlescerēmus |
| II plur. | obsŏlescerētis |
| III plur. | obsŏlescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | obsolevĕrim |
| II sing. | obsolevĕris |
| III sing. | obsolevĕrit |
| I plur. | obsoleverĭmus |
| II plur. | obsoleverĭtis |
| III plur. | obsolevĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsolevissem |
| II sing. | obsolevisses |
| III sing. | obsolevisset |
| I plur. | obsolevissēmus |
| II plur. | obsolevissētis |
| III plur. | obsolevissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obsŏlescĕ |
| II plur. | obsŏlescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | obsŏlescĭto |
| III sing. | obsŏlescĭto |
| II plur. | obsŏlescitōte |
| III plur. | obsŏlescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obsŏlescens, entis |
| FUTUR |
| obsoletūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obsŏlescĕre |
| PARFAIT |
| obsolevisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obsoletūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obsoletūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obsŏlescendi |
| Datif: | obsŏlescendo |
| Accusatif: | ad obsŏlescendum |
| Ablatif: | obsŏlescendo |
| SUPIN |
| obsoletum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBSOLESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|