Déclinaison / Conjugueur latin
obsŏlētor - Diathèse passive
(obsŏlēto, obsŏlētas, obsoletavi, obsŏlētāre, obsoletatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obsŏlētor |
| II sing. | obsŏlētāris, obsŏlētāre |
| III sing. | obsŏlētātur |
| I plur. | obsŏlētāmur |
| II plur. | obsŏlētamĭni |
| III plur. | obsŏlētantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsŏlētābar |
| II sing. | obsŏlētabāris, obsŏlētabāre |
| III sing. | obsŏlētabātur |
| I plur. | obsŏlētabāmur |
| II plur. | obsŏlētabamĭni |
| III plur. | obsŏlētabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obsŏlētābor |
| II sing. | obsŏlētabĕris, obsŏlētabĕre |
| III sing. | obsŏlētabĭtur |
| I plur. | obsŏlētabĭmur |
| II plur. | obsŏlētabimĭni |
| III plur. | obsŏlētabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obsoletatus, a, um sum |
| II sing. | obsoletatus, a, um es |
| III sing. | obsoletatus, a, um est |
| I plur. | obsoletati, ae, a sumus |
| II plur. | obsoletati, ae, a estis |
| III plur. | obsoletati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsoletatus, a, um eram |
| II sing. | obsoletatus, a, um eras |
| III sing. | obsoletatus, a, um erat |
| I plur. | obsoletati, ae, a eramus |
| II plur. | obsoletati, ae, a eratis |
| III plur. | obsoletati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obsoletatus, a, um ero |
| II sing. | obsoletatus, a, um eris |
| III sing. | obsoletatus, a, um erit |
| I plur. | obsoletati, ae, a erimus |
| II plur. | obsoletati, ae, a eritis |
| III plur. | obsoletati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obsŏlēter |
| II sing. | obsŏlētēris, obsŏlētēre |
| III sing. | obsŏlētētur |
| I plur. | obsŏlētēmur |
| II plur. | obsŏlētemĭni |
| III plur. | obsŏlētentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsŏlētārer |
| II sing. | obsŏlētarēris, obsŏlētarēre |
| III sing. | obsŏlētarētur |
| I plur. | obsŏlētarēmur |
| II plur. | obsŏlētaremĭni |
| III plur. | obsŏlētarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obsoletatus, a, um sim |
| II sing. | obsoletatus, a, um sis |
| III sing. | obsoletatus, a, um sit |
| I plur. | obsoletati, ae, a simus |
| II plur. | obsoletati, ae, a sitis |
| III plur. | obsoletati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsoletatus, a, um essem |
| II sing. | obsoletatus, a, um esses |
| III sing. | obsoletatus, a, um esset |
| I plur. | obsoletati, ae, a essemus |
| II plur. | obsoletati, ae, a essetis |
| III plur. | obsoletati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obsŏlētāre |
| II plur. | obsŏlētamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obsŏlētātor |
| III sing. | obsŏlētātor |
| II plur. | |
| III plur. | obsŏlētantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obsoletatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obsŏlētāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obsoletatus, a, um esse |
| Plurale: | obsoletati, ae, a esse |
| FUTUR |
| obsoletatum esse |
| GERUNDIVO |
| obsŏlētandus, a, um | |